🦣 Jak Cieniować Twarz Ołówkiem Krok Po Kroku

3. Szczypanie można wykonywać jednocześnie, na obu połówkach twarzy, używając do tego obu dłoni. Zaczynamy od brody i idziemy po żuchwie w kierunku ucha. 4. Szczególnie warto szczypać
Jak narysować konia, żeby wyglądał realistycznie? Przygotowaliśmy dla Ciebie dwie lekcje rysunku ołówkiem krok po kroku. Po ich przerobieniu będziesz szczęśliwym posiadaczem zachwycających prac. Możesz je podarować bliskim jako prezent od serca. Z pewnością sprawisz im radość. Szybka nawigacja po stronieNauka rysunku ołówkiem - proporcje twarzy w portrecieRysowanie postaci nie musi kończyć się ustawianiem jej tyłem, bo nie wychodzi Ci twarz. Wystarczy, że zastosujesz zasadę proporcji i właściwie podzielisz głowę. U każdego człowieka wymiary są podobne, dlatego ten sposób niezawodnie sprawdzi się przy rysowaniu różnych osób. Weź ołówek w dłoń i razem przechodzimy przez kurs rysunku koni - jakie przykłady przerobimy?Zapoznajmy się z końmi, które będą dzisiejszymi modelami w lekcji rysunku pod podstaw. Narysujemy dwa różne ustawienia: wierzchowca stojącego z uniesionym kopytem i dynamicznie rozwianym ogonem oraz majestatyczną głowę rumaka z profilu. Tak różnorodne przykłady pozwolą mi na wyjaśnienie wielu ważnych zasad w nauce rysunku. Zauważ, że pierwszy koń ma jasne umaszczenie, długą grzywę oraz ogon i nie jest ubrany w uprząż. Na drugim rysunku możesz dostrzec jej element – ogłowie. Portretowane zwierzę ma ciemną sierść z charakterystycznymi, białymi łatami oraz krótko przystrzyżoną, sztywną RYSUNKU = DOMINLekcja rysowania koniRysowanie konia wydaje się niczym trudnym. Niestety, z doświadczenia wiem, że nie zawsze zamiar oddania sylwetki wierzchowca kończy się powodzeniem. Raz może on wyglądać jak muł, innym razem przypominać osła lub nawet krowę. Możesz jednak tego uniknąć. Krok po kroku wyjaśnię Ci, jak podejść do tego kursu artystycznego, aby zakończyć go z koni - tego się trzymajNajlepszym sposobem na naukę rysunku jest wyjście w plener lub ustawianie martwej natury w domu. Rysowanie to sztuka obserwacji i interpretacji rzeczywistości. Nie wszystko, co widzisz przed sobą musisz pokazać w swojej pracy. Równie dobrze – możesz coś do niej dodać. Z początku może wydawać się zagmatwane, jak uchwycić proporcjonalnie tak wiele, na tak małej kartce. Jednak z czasem, jeśli wykonasz znaczną ilość prac, kolejne podejścia okażą się coraz łatwiejsze. Kolejnym krokiem wstępnym do kursu rysowania koni będzie wykonanie rysunków studialnych. Od szkiców różnią się one dokładnością, czasem i sposobem narysować studium będziemy precyzyjnie analizować sylwetkę konia. Podczas pierwszych lekcji rysunku warto wykonać je ze zdjęcia, aby łatwiej było Ci odmierzyć proporcje. Poza tym ruszający się rumak w zmiennym świetle, na łonie natury to już zadanie dla bardziej zaawansowanych czasem też dojdziesz do takiego poziomu. Wystarczą dupogodziny – czyli czas poświęcony na rysowanie. Jako artysta sam sobie ustalasz godziny pracy, więc jesteś niezależny i nie musisz dostosowywać się do określonych ram. Jednak im więcej będziesz rysować na początku kursu artystycznego, tym szybsze efekty siadamy do studium konia ołówkiem. Poświęć nawet pół godziny na wstępną analizę zdjęcia. Zaznacz sobie na nim główne odległości i szerokości. Podobnie pracowali wielcy artyści, aby zrozumieć trakcie rysowania skupiamy się na detalach:marszczeniach i zagięciach skóry,nozdrzach, uszach i oczach,układzie grzywyfakturze kopyt, skóry, studialny wykonuje się w szkole rysunku w ramach kursów na ASP, czy na punkt przydał Ci się już przy szkicowaniu i rysowaniu studium konia. Na czym konkretnie polega?Aby Twój wierzchowiec nie wyszedł podobny sylwetką do osła czy krowy, przeanalizujemy relacje między poszczególnymi częściami ciała. Określ moduł, którym zmierzysz wysokość i długość konia. Może to być jego głowa. Sprawdź ile razy mieści się w całym tułowiu. Dzięki temu rumak nie okaże się zbyt krępy lub przesadnie proporcji to niezbędna umiejętność rysownika. Przyda Ci się do szkicowania wszystkiego; od koni po architekturę. Dlatego podczas lekcji rysunku w pracowni ćwiczymy mierzenie ze zdjęć i z natury na różnych Ci uniknąć błędów w proporcjach i całym kształcie wynikającym z ustawienia konia. Popatrz na swój rysunek i na tutorial, szybko przenosząc wzrok z jednego na drugi. Dobrze, żebyś zrobił to w trakcie każdej fazy rysowania internetowy kurs rysunku w domu nie umożliwia Ci fizycznej korekty przez asystenta, co ma miejsce w naszej Szkole Rysunku. Dlatego wymaga od Ciebie większej uważności. Możesz wprawdzie dołączyć do grupy na fb Darmowe Lekcje Rysunku i tam poprosić o korektę (z pewnością ją otrzymasz) lub wysłać swój rysunek bezpośrednio do Wojciecha Domińczaka. Szef DOMINa zawsze chętnie Ci pomoże w rozwijaniu punkt chyba rzadko bierze się pod uwagę, a jest bardzo istotny. Jeśli uświadomisz sobie, że każdy rysunek to forma warsztatu i ćwiczeń, które pozwalają Ci się rozwinąć, przestaniesz się bać popełniać błędy. Nie chodzi o to, aby każda praca stała się dziełem gotowym do prezentacji na kreski zdecydowanie i prowadź linie dynamicznie. Przecież to, co naszkicujesz, ucząc się rysunku, zawsze możesz poprawić. Jeśli zablokuje Cię strach przed tym, że praca się nie uda, trudno będzie Ci się zebrać do rysowania. Odwlekanie kursów artystycznych jest zgubne i opóźnia spełnianie marzeń. Zatem ołówki w dłoń i zabieramy się za lekcję rysowania koni!Owszem, istnieją zasady, które ułatwiają naukę rysunku i pomagają w rzeczywistym oddawaniu widoków. Ale jest też wiele sfer, gdzie możesz popłynąć. Dobrze, jeśli sam przetestujesz połączenie niektórych technik, użycie różnych rodzajów papieru, sposobów prowadzenia linii i nakładania światłocienia. Tkwienie w sztywnych ramach nie pasuje do sztuki. Żeby nauczyć się, jak narysować konia, będziesz musiał zaopatrzyć się w worek cierpliwości. Pewnie jest on potrzebny przy każdej dyscyplinie (większy, bądź mniejszy), ale w rysunku przyda się szczególnie, jeśli chcesz być dobry. Dlatego nie spiesz się, powtarzając tutorial. Poświęć na każdą fazę wraz z analizą dłuższą chwilę, by jak najwięcej zrozumieć i zapamiętać. Możesz przecież przerysować bezwiednie kształty, ale nie nauczy Cię to za wiele i nie zostanie na długo w Twojej rysunku, jak każdy trening, wymaga częstego powtarzania. To nie jest tak, że usiądziesz do pracy raz w miesiącu i Twoje postępy szybko będą zauważalne. Mimo wszystko lepsze działanie w ten sposób, niż zaniechanie kursu artystycznego w chcesz zrobić zadowalający progres, najlepiej będzie rysować co drugi dzień, chociaż przez 10 minut. W regularności pomoże Ci wypracowanie nawyku. Żeby to zrobić, możesz dołączyć do Dominktobera. To coroczne wydarzenie, które łączy całą Rodzinę DOMINa liczącą już ponad 5 tysięcy rysowników. Na każdy dzień przypada inne zadanie. Dzięki temu unikniesz monotonii i stworzysz kolekcję wspaniałych szkiców. Dodatkową motywację da Ci widok rysunków innych osób. Dzielimy się nimi na fb, aby inspirować się nawzajem. Po ukończeniu miesięcznego wyzwania ze Szkoły Rysunku, nie będziesz już musiał pamiętać o zabieraniu się do rysowania. Zostanie Ci to w nawyku, jako naturalna część dnia, jak mycie zębów. Zachowuj każdy stworzony rysunek, aby porównać postępy i cieszyć się z umiejętności, które nabyłeś. Wakacyjny kurs rysunku Wszystkie zasady rysowania w skondensowanej i przystępnej formie. Nauczysz się odważnie prowadzić ołówek, odmierzać proporcje z natury i, co najważniejsze, wypracujesz nawyk regularnego narysować konia ołówkiem?Jeśli masz już za sobą rysowanie koni z natury, o wiele łatwiej będzie Ci wykonać tutorial, ponieważ na zdjęciu możesz sobie odmierzać proporcje, rysując po kartce. Dodatkowo ten wierzchowiec nie zmieni swojej I - PodrysW pierwszej fazie lekcji rysowania będziemy się uważnie przyglądać i odmierzać. Pracę poprowadzimy od ogółu do szczegółu. Czyli najpierw zaznacz kształt całej sylwetki rumaka. Pomoże Ci wydrukowanie rysunku, aby zaznaczyć “ile głów” mieści się w wysokości i szerokości konia. Dzięki temu nie będzie on zbyt przysadzisty lub za długi. Większość rysunków rozpoczyna się w ten sposób. Kiedy podczas kursu na architekturę rysowaliśmy samochody, za moduł do wyznaczenia gabarytów służyło koło. W przypadku budynków był to czasem sześcian wpisany we fragment wieży lub wysokość piętra II - szczegółowa linearkaPrzechodzimy do nadawania ogólnej sylwetce konia konkretnych detali. Będą to:oczy, nozdrza, pyskuszygrzywa i ogonkopytamarszczenia i załamania na też podłoże. Będzie ono stanowiło świetną podstawę i podkreśli Twój rysunek konia. Trawę można rysować na różne sposoby. W tym przypadku będzie ona ciemniejsza niż skóra wierzchowca, aby wzmocnić kontrast. Zauważ, że źdźbła tworzymy za pomocą krótkich, urwanych pociągnięć, co nadaje realistyczną fakturę trawie. RYSUNEK OD PODSTAW Lekcja "jak narysować konia" sprawia Ci trudności? Czy to oznacza, że nie możesz kontynuować przygody ze sztuką? Wyciągamy do Ciebie pomocną dłoń. Już po miesiącu zajęć z rysunku od podstaw zobaczysz postępy i poczujesz się pewniej. Każdy budynek wymaga solidnego fundamentu, zatem nie rezygnuj ze zdobycia silnej podstawy. ZAPISZ SIĘ JUŻ TERAZ Faza III - cieniowanieGdy, zgodnie ze wskazówką, Twoja linearka będzie podobna do oryginału możesz przejść do kolejnej fazy. Nie rób tego za szybko, ponieważ podstawą dobrego rysunku jest dopracowana faza linearna. Zaczniemy od wypełnienia walorem głowy konia. Nasz rumak jest jasny, dlatego będziemy używać różnych odcieni szarości. W miejscach, gdzie występują załamania i zagięcia skóry nakładamy ciemniejsze plamy. Używamy do tego miękkiego i nieco stępionego ołówka, gdyż nie zależy nam na uzyskaniu precyzyjnej kreski, a subtelnej plamie. Przyjrzyj się zdjęciu powyżej uważnie. Aby uzyskać efekt trójwymiarowości zestawione są ze sobą kontrastujące plamy: jasny pas przechodzi w ciemną bruzdę, później rozpuszcza się do pośredniej szarości. To co jest wypukłe, rysujemy jaśniej, ponieważ jest najmocniej oświetlone. Przysłonięte części konia, zagłębienia na skórze, czy fragmenty zwrócone ku ziemi będą ciemniejsze, bo dociera do nich mniej światła. Spójrz teraz jak narysowane zostały tylne nogi konia. Jest między nimi duży kontrast:lewa noga “wychodzi” do przodu, gdyż jest na tle drugiej, dużo ciemniejszejpośrednia płaszczyzna brzucha między nogami ma jaśniejszy pas nad prawą nogą, aby plamy nie zlewały się i żeby można było odczuć, która z nich jest z przoduobie nogi mają jasne i ciemne fragmenty, ale w uproszczeniu: najjaśniejsza plama na nodze w cieniu jest ciemniejsza niż najciemniejsza na kończynie oświetlonejJeśli chodzi o ostatni podpunkt, to możesz spróbować pocieniować obie nogi podobnie, a później przyciemnić po całości zasada: to, co jaśniejsze “wychodzi do przodu” (chociaż możesz od niej odstępować – znanym przykładem takiego odstępstwa jest obraz Rembrandta Wymarsz strzelców, gdzie na pierwszym planie znajdują się jasna i ciemna postać obok siebie)Zobacz też lekcję: jak narysować kotaZwiększ swoje umiejętności rysowania zwierząt. W tym kursie artystycznym udoskonalisz cieniowanie sierści, przez co każdy futrzak, którego naszkicujesz będzie miękki i puszysty jak w na ogonie koniaŚwiatłocień na długim włosiu grzywy i ogona wierzchowca wymaga nieco innego podejścia niż skóra pokryta sierścią. W tej fazie lekcji rysunku online wykorzystaj dobrze zaostrzony ołówek. Przyda się do wyodrębnienia niektórych pasm. Potraktuj grzywę i ogon jako bryłę z jednolitym oświetleniem dla całości. Ogon konia przyciemniamy stopniowo, wyznaczając najpierw najciemniejsze miejsca. Potem, żeby rysunek nie wyglądał sztywno i topornie, dodajemy subtelny walor po całości. Nie rozróżniamy szczegółowo pojedynczych włosów, a raczej większe kosmyki. Żeby dodać jej “włochatą” fakturę wyodrębnij najjaśniejsze miejsca gumką w ołówku i dodaj od nasady włosów rozpuszczające się na końcach linie, jako rozwiane IV - wzmocnienie kontrastówZbliżamy się już do zakończenia pracy nad rysunkiem konia. Pozostało jeszcze cieniowanie trawy i najprzyjemniejsza część – dopracowywanie szczegółów. Będziemy wzmacniać kontrasty, które mogły się zatrzeć podczas rysowania kolejnych faz. Do pocieniowania trawy użyj lekko stępionego ołówka. Wykorzystaj krótkie pociągnięcia, aby podkreślić jej trójwymiarowość. Spójrz teraz na zdjęcie i porównaj z nim swój rysunek, sprawdzając gdzie przyciemnić lub rozjaśnić pracę, aby wyglądała tak jak na IV - wnioski na przyszłośćCzas na skorygowanie różnic w swojej pracy. Szczegółowo przyglądaj się zdjęciu z lekcji rysunku ołówkiem i przerzucaj wzrok na swojego konia. Popraw fragmenty, które tego wymagają. Takie działanie podczas domowego kursu artystycznego jest odpowiednikiem korekty udzielanej przez asystenta w szkole uważasz, że jest dużo do poprawy podejdź do lekcji rysowania konia jeszcze raz, za parę dni z wykorzystaniem może by tak zmienić narzędzie na bardziej nowoczesne?Digital painting - wiele korzyści w jednym urządzeniuDigital painting może Ci się kojarzyć głównie z grami komputerowymi czy filmami. Okazuje się, że rysunek cyfrowy możesz wykorzystać również w innych branżach. Reklamy, ilustracje, biura projektowe, nauka rysunku i wiele narysować głowę koniaPrzejdźmy do bardziej wymagającego kursu artystycznego (niczym kurs na architekturę). Będzie bardziej szczegółowo, mimo że obejmiemy mniejszy zakres. Zatem, jeśli lubisz koncentrować się na drobiazgach, to idealny tutorial dla I - PodrysW historii sztuki możemy wyróżnić charakterystyczne epoki. Następowały one po sobie w logicznym porządku, wynikając jedna z drugiej lub przeplatając się tematycznie. Podobnie jest z rysunkiem. Wykorzystujemy kolejne fazy dla uporządkowania i usprawnienia pracy nad obrazem. To sprawia również, że na każdym etapie kartka jest równomiernie zagospodarowana (nie ma sytuacji, w której części kartki pozostała biała, a powyżej mieni się perfekcyjnie wycieniowane oko), więc można uznać rysunek za kompletny. Tradycyjnie zaczniemy od podrysu. Być może uda Ci się zaangażować również Twoją pociechę. Rysunek dla dzieci jest świetnym narzędziem do wyrażania emocji. Wspólne rysowanie to okazja do:spędzenia czasu razemrozmowyrozwoju kreatywnościodkrywania siebiebudowania zaufania i otwartej relacji w jeśli brak Ci pomysłu na spędzenie czasu z dzieckiem wykorzystaj moc rysunku od podstaw. Faza II - Detale linearnieZanim rozpoczniesz kolejny etap kursu artystycznego, upewnij się, że I faza jest solidnym szkieletem do dalszej pracy. Zwróć uwagę na:Wielkość rysunku na kartce (wiele osób w rysunku od podstaw ma tendencje do szkicowania zbyt małych obiektów na środku arkusza).Proporcje elementów względem siebie. Czy np. ucho nie jest za małe w stosunku do głowy konia (zmierz ile razy mieści się długość ucha w wysokości głowy).Ustawienie i kąty nachylenia części ciała, fragmentów uprzęży. Jeśli elementy z listy powyżej są przez Ciebie odhaczone, kontynuujemy rysunek ołówkiem. Uszczegóławiamy linearkę, dodając detale. Ten etap jest również istotny. Pracuj nad nim spokojnie i nie przechodź pochopnie do kolejnego. Tutaj budujesz rysunek, wzbogacając go o elementy, które sprawią, że będzie wyglądał realistycznie i wiarygodnie. Im więcej przemyślanych szczegółów, tym bardziej widz jest w stanie uwierzyć w nasz III - ŚwiatłocieńNie będzie pewnie zaskoczeniem, jeśli napiszę, że faza cieniowania jest jedną z bardziej lubianych wśród uczniów szkoły rysunku. Przejdziemy przez nią szczegółowo, aby tutorial jak narysować konia był dla Ciebie ucha konia Zaczynamy od górnej części głowy konia, aby nie rozmazywać ołówka na rysunku. Przez to praca będzie lepiej się prezentowała. Niczym znane dzieło wielkiego artysty. Zwróć szczególną uwagę na pasy szarości o różnych odcieniach:od zewnątrz jest ciemniejsza obwódka wyznaczająca wgłębienie skórynastępnie pas jaśniejszej szarościdalej prawie białe zakończenia włosów koniana końcu najciemniejszy obszar czyli wnęrze uchaJak cieniować oko konia Najchętniej wybierane kursy artystyczne: Kurs rysunku w ferie Nie trać wolnego czasu na bezwiedne przeglądanie social mediów. Może dzięki feriowemu kursowi rysunku to Ty staniesz się znany i ceniony. Wakacyjny kurs rysunku To okazja na nawiązanie nowych znajomości i zwiedzanie najpiękniejszych polskich miast. Możesz odbyć kurs w dowolnej filii szkoły rysunku. Kurs malarstwa Akwarela, olej, akryl, digital painting... Wybierz technikę, która najbardziej Cię interesuje i odpręż się w pracowni rysunku, słuchając przyjemnej cieniować skórę konia Faza IV - OSTATNIE POPRAWKI Podsumowanie lekcji jak narysować koniaLorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus do dzieła! Dołącz do kursu rysunku już dziś. Taka okazja się nie powtórzy.

Tonizowanie to jeden z najczęściej pomijanych elementów codziennej troski o skórę. Po oczyszczeniu twarzy i usunięciu z niej „resztek dnia” i makijażu, wydaje nam się, że nie ma potrzeby przemywania skóry po raz kolejny. A jednak! Po myciu, a właściwie po każdym kontakcie z wodą, naturalne, kwasowe pH skóry zostaje zaburzone.

Dobrze rozpoczęty poranek to gwarancja udanego dnia. Warto spędzić ten czas w dobrym nastroju, zjeść zdrowe śniadanie, trochę się porozciągać, wypić w ciszy filiżankę ciepłej kawy. Rano warto zadbać również o skórę i za sprawą porannej rutyny pielęgnacyjnej sprawić, że nasza skóra będzie wyglądać świeżo i pięknie przez cały dzień. Jak powinna wyglądać poranna pielęgnacja twarzy? Czego nie może w niej zabraknąć? Po jakie kosmetyki sięgnąć o poranku, aby skóra wyglądała perfekcyjnie przez cały dzień? Tego wszystkiego dowiesz się z dalszej części dzisiejszego wpisu. Poranna pielęgnacja twarzy krok po krokuDelikatne oczyszczanie twarzy – zrób to naturalniePianka do mycia twarzy – polecane produktyŻel do mycia twarzy – moje rekomendacjeTonizacja twarzy – przywróć pHNaturalny tonik do twarzy – polecane produktyNaturalny krem do twarzy – nawilżaj Naturalny krem do twarzy – moje rekomendacjeNaturalny krem z filtrem UV – polecane produktyNaturalny makijaż na co dzieńNaturalne kosmetyki do makijażu – polecane kosmetyki mineralneNaturalne kremy BB – polecane produktyPodsumowaniePoranna pielęgnacja twarzy jest często lekceważona i sprowadzana jedynie do nałożenia kremu. Wydaje nam się, że skoro skóra została dokładnie oczyszczona przed snem, rano nadal jest czysta i nie wymaga ponownego oczyszczania, odświeżania, czy tonizacji. Takie myślenie jest jednak błędne. W nocy nasza skóra się poci, przez co rano może być na niej nadmiar sebum. Poza łojem mogą znajdować się na niej też kurz i innego rodzaju zanieczyszczenia, które unoszą się w powietrzu, są w pościeli itd. oraz pozostałości kosmetyków, które nałożyłyśmy na skórę przed pójściem spać. Dlatego rano, podobnie jak wieczorem, nasza skóra wymaga oczyszczenia. Kolejnym krokiem porannej pielęgnacji twarzy powinno być przywrócenie jej odpowiedniego pH, a na sam koniec nałożenie wspomnianego już wcześniej kremu nawilżającego. Dopiero po tych wszystkich etapach pielęgnacyjnych możemy przejść do tego, bez czego wiele kobiet nie wyobraża sobie wyjścia z domu, czyli wykonania ładnego, trwałego i naturalnego oczyszczanie twarzy – zrób to naturalniePoranna pielęgnacja twarzy powinna być szybka i mało angażująca. Nie wiem, jak Ty, ale ja rano mam naprawdę mało czasu na to, żeby stać przed lustrem. Jednak tym, od czego zawsze zaczynam poranną pielęgnację twarzy jest delikatne oczyszczenie skóry łagodnym kosmetykiem myjącym i letnią wyborem, jeśli chodzi o kosmetyki do oczyszczania twarzy o poranku, są najczęściej delikatne, puszyste pianki do mycia twarzy lub ultradelikatne żele do mycia twarzy z naturalnym składem. Ze względu na brak czasu pomijam dwuetapowe oczyszczanie twarzy, które wykonuję każdego do mycia twarzy – polecane produktyPianka do mycia twarzy jest jednym z najbardziej lubianych kosmetyków oczyszczających, po który chętnie sięgamy właśnie rano. Delikatna, puszysta, zawierająca łagodne składniki myjące i pielęgnacyjne pianka do mycia twarzy, dobrze oczyszcza skórę, pozostawiając ją miękką, gładką i przyjemną w dotyku. Po użyciu pianki do mycia twarzy skóra nie jest ściągnięta, szorstka i napięta. Dlatego jest to kosmetyk, który doskonale sprawdza się w pielęgnacji skóry suchej, wrażliwej, czy tłustej i podatnej na podrażnienia oraz stany zapalne. Zaletą pianki do mycia twarzy jest też to, że jest to kosmetyk niezwykle pianka do mycia twarzy z Kwiatem NeroliZobaczGoCranberryŻurawinowa pianka do mycia twarzyZobaczNacomiBotaniczna pianka myjąca do twarzyZobaczMizonOczyszczająca pianka do twarzy dla skóry suchejZobaczE-FIOREOdmładzająca pianka do mycia twarzy z Różą DamasceńskąZobaczHolika HolikaGłęboko oczyszczająca pianka do mycia twarzy – Daily Fresh Citron Cleansing FoamZobaczMadaraKwiatowa pianka oczyszczającaZobaczCoslysOrganiczna pianka do mycia twarzy z wodą różanąZobaczŻel do mycia twarzy – moje rekomendacjeJeśli jednak nie jesteś zwolenniczką pianek, czy emulsji do mycia twarzy, do porannej pielęgnacji twarzy możesz wybrać łagodny żel do mycia twarzy. Pamiętaj jednak o tym, żeby w jego składzie nie było silnie oczyszczających i przy okazji wysuszających skórę detergentów myjących. Wybierz kosmetyk na bazie składników roślinnych, zawierający np. Cocoamidopropyl Betaine, czy Lauryl Glucoside. Fajnie, jeśli w składzie takiego żelu znajdą się też substancje o działaniu łagodzącym, nawilżającym i odświeżającym skórę. Do porannej pielęgnacji twarzy polecam szczególnie żele zawierające aloes, glicerynę roślinną, oleje roślinne, alantoinę, panthenol, wyciąg z owsa, ekstrakty roślinne żel do mycia twarzyZobaczResiboNaturalny żel myjący do twarzy z ekstraktem z brzoskwiniZobaczVianekNormalizujący żel myjący do twarzyZobaczCzarna porzeczka & SłonecznikŻel do mycia twarzy dla cery trądzikowej i mieszanejZobaczSylvecoŻel myjący do twarzy WOWZobaczYopeŻel do mycia twarzy – Wake Up Cheers – Chardonnay i gruszkaZobaczBasicLabFizjologiczny żel do mycia skóry naczynkowej i wrażliwejZobaczSylvecoRumiankowy żel do mycia twarzyZobaczOdświeżający żel do mycia twarzy Biolaven oczyszcza, nawilża, wygładza i odświeża skórę. Ma łagodny, naturalny skład i delikatny, bardzo przyjemny zapach. Jest odpowiedni dla wszystkich rodzajów żel myjący do twarzy z ekstraktem z brzoskwini Resibo jest bardzo delikatny dla skóry, nie przesusza jej i nie podrażnia. Dokładnie oczyszcza skórę i przygotowuje ją do dalszej pielęgnacji. Jest polecany dla wszystkich rodzajów żel do mycia twarzy Vianek to jeden z najczęściej polecanych kosmetyków do pielęgnacji cery tłustej i trądzikowej. Łagodnie oczyszcza, nie powoduje uczucia ściągnięcia, a do tego pomaga normalizować poziom porannego oczyszczania twarzy warto wykonać szybki, delikatny masaż twarzy, rozprowadzając kosmetyk myjący po skórze kolistymi ruchami. Do spłukania pianki lub żelu użyj ciepłej (ale nie gorącej) wody, a na koniec przemyj skórę chłodniejszą (ale nie bardzo zimną) wodą. Chłodna woda pomoże zmniejszyć opuchliznę, która może pojawić się na twarzy po nocy. Następnie osusz twarz miękkim ręcznikiem i przejdź do kolejnego etapu porannej pielęgnacji twarzy, czyli tonizacji twarzy – przywróć pHTonizacja twarzy jest bardzo ważnym etapem pielęgnacji skóry. Niestety wiele kobiet rezygnuje z tego etapu, nie wiedząc o tym, jak istotne jest przywrócenie skórze równowagi i odpowiedniego poziomu pH, które zaburzyłyśmy podczas jej oczyszczania. Podczas tonizowania usuwamy też ze skóry pozostałości zanieczyszczeń, z którymi nie poradził sobie żel do mycia twarzy. Tonik ma też właściwości kojące i odświeżające, pomaga łagodzić podrażnienia i zaczerwienienie skóry. Dlatego po oczyszczeniu skóry, zanim jeszcze nałożysz na twarz krem nawilżający, sięgnij po naturalny tonik z łagodnym składem lub hydrolat roślinny, który stał się bardzo popularnym zamiennikiem toników do do porannej pielęgnacji twarzy używasz kosmetyków na bazie olejów (np. serum) tonik lub hydrolat ułatwiają ich wchłanianie. Jaki tonik do twarzy wybrać? Najlepiej taki, który ma naturalny skład i nie zawiera w składzie alkoholu. Wybierz tonik na bazie hydrolatów, czyli naturalnych wód roślinnych, z dodatkiem składników łagodzących, nawilżających i antybakteryjnych. Mogą to być aloes, gliceryna, kwas hialuronowy, ekstrakty i wyciągi roślinne, olejki eteryczne. A stawiając na prostotę i 100% natury, zamiast toniku możesz użyć naturalny hydrolat na temat tych dwóch kosmetyków przeczytasz we wpisie:Naturalny tonik do twarzy – polecane produktySylvecoTonik hibiskusowy do twarzyZobaczMake Me BioWoda różanaZobaczNatural SecretsTonik nawilżający – jedwab i mak polnyZobaczPolny WarkoczEsencja kojąca złoty korzeń i czerwony mak – Tonik do cery normalnej i wrażliwejZobaczSylvecoŁagodny ziołowy tonik do twarzy WOWZobaczSensum MareAlgotonic – Bogaty tonik do twarzy o działaniu odżywczymZobaczNowa KosmetykaZłuszczający tonik do twarzy – Na skórki, pory i inne zmoryZobaczLa-Le KosmetykiHydrolat z malinZobaczNaturalny krem do twarzy – nawilżaj Kolejnym krokiem porannej rutyny pielęgnacyjnej jest nawilżenie skóry i tutaj większość z nas sięga po naturalny krem do twarzy. Najczęściej jest to krem o działaniu nawilżającym i odżywczym, a w późniejszym wieku również o działaniu przeciwzmarszczkowym. Ja zachęcam jednak do tego, aby pamiętać również o stosowaniu naturalnego kremu o działaniu ochronnym, który pomoże chronić skórę przed promieniowaniem UV. Taki krem możemy nałożyć na skórę przed zrobieniem makijażu, podobnie, jak robimy to z kremem jak dobrać krem do porannej pielęgnacji twarzy? Tym, na co na pewno należy zwrócić uwagę jest skład kremu – im więcej w nim naturalnych składników, tym lepiej. Konsystencja kremu na dzień powinna być nieco lżejsza od tej, jaką ma krem na noc. Wśród składników warto szukać substancji aktywnych o działaniu nawilżającym, zwalczającym wolne rodniki i chroniącym skórę przed działaniem czynników zewnętrznych. Doskonałym wyborem będą kremy zawierające oleje roślinne, witaminy C i E, kwas hialuronowy, ekstrakty roślinne i substancje o działaniu łagodzącym. Krem dobieramy oczywiście do rodzaju cery i jej wymagań. Osobiście nie jestem zwolenniczką dobierania kremów do konkretnego krem do twarzy – moje rekomendacjeMake Me BioGarden Roses – Nawilżający krem dla skóry suchejZobaczVianekNawilżający krem do twarzy na dzieńZobaczLa-Le KosmetykiKrem śliwkowo-różany z koenzymem Q10ZobaczPolny WarkoczMazidło odżywczo kojące – Tarczyca bajkalska i polny mak (data ważności: porzeczka & SłonecznikKrem odżywczy do cery dojrzałej i wrażliwejZobaczFrojoKrem do twarzy – Pietruszka-mangoZobaczSylvecoLekki krem do twarzy WOWZobaczPolny WarkoczMazidło konopne – Krem do cery tłustej i trądzikowejZobaczBasicLabNawilżający krem dla całej rodziny – bogata konsystencjaZobaczAPISKrem z probiotykami i prebiotykami na dzieńZobaczAsoaKrem do twarzy – Odżywcza gojaZobaczMiyaI love me – Krem odżywczy z olejkiem z różyZobaczNaturalny krem odżywczy z gardenią i rabarbarem Hagi zadba o nawilżenie skóry, dostarczy jej niezbędne składniki odżywcze, a dodatkowo ochroni skórę przed działaniem niekorzystnych czynników zewnętrznych. Doskonale sprawdzi się w pielęgnacji cery suchej, wrażliwej, dojrzałej i skłonnej do Roses – nawilżający krem dla skóry suchej Make Me Bio ma bardzo przyjemną, lekką, a przy tym treściwą konsystencję. Dobrze nawilża, zmiękcza i wygładza skórę. Idealnie sprawdza się jako krem pod makijaż. Ma ładny, różany krem do twarzy na dzień Vianek z ekstraktem z liści mniszka dedykowany jest osobom z suchą i wrażliwą skórą. Stanowi doskonałą bazę pod makijaż i dobrze sprawdza w codziennej pielęgnacji nakładamy zawsze na oczyszczoną skórę i czystymi dłońmi. Jeśli masz krem w słoiczku, do jego aplikacji możesz używać specjalną szpatułkę. Krem wklepujemy delikatnie w skórę, co jest czynnością relaksującą i lekko pobudzającą skórę. Pod oczy nakładamy specjalnie przeznaczony do tego celu krem pod oczy. Jeśli jednak nie masz takiego kremu na półce, możesz zadbać o skórę pod oczami używając tego samego kremu, który nakładasz na krem z filtrem UV – polecane produktyAsoaOchronny krem transparentny z filtrem mineralnym SPF 50 PA +++ZobaczAsoaPrzeciwsłoneczny krem do twarzy – Sunny Day SPF 30 – 50 mlZobaczBe The Sky GirlKrem do twarzy SPF 25 – Lady SunshineZobaczMake Me BioUltralekki krem SPF 30ZobaczLa-Le KosmetykiKrem ochronny z filtrem mineralnym UVA/UVB – SPF 50 – róża-malinaZobaczBasicLabLekki krem ochronny SPF 50+ZobaczEquilibraAloesowy przeciwzmarszczkowy krem przeciwsłoneczny SPF 50+ UVA, UVBZobaczNacomiNext level – Krem do twarzy przeciwzmarszczkowy z filtrem SPF 50 PA++++ – HolidayZobaczJOIKSun Defence – Balsam do twarzy i ciała SPF 25ZobaczHolika HolikaAloesowa esencja do ciała SPF 50 PA ++++ – Aloe Soothing Essence Ice Cooling Sun SprayZobaczPrzeciwsłoneczny krem do twarzy Sunny Day SPF 30 Asoa to naturalny krem o działaniu ochronnym i pielęgnacyjnym, który dzięki naturalnym pigmentom spełnia też rolę podkładu do do twarzy SPF 25 Lady Sunshine Be The Sky Girl sprawdzi się jako krem pod makijaż, krem ochronny na plażę i krem do twarzy do codziennego krem SPF 30 Make Me Bio szybko i dobrze się wchłania, nie pozostawia tłustego filmu na skórze i stanowi doskonałą bazę pod makijaż na co dzieńOstatnim etapem porannej rutyny pielęgnacyjnej może być zrobienie lekkiego, naturalnego i trwałego makijażu. Do jego wykonania polecam użyć naturalne kosmetyki do makijażu, w tym kosmetyki mineralne o sypkich formułach i w 100% naturalnych składach oraz bardzo lekkie, naturalne kremy BB. Sięgając po te produkty będziesz miała pewność, że Twój makijaż będzie wyglądał ładnie, lekko i bardzo naturalnie. Kosmetyki naturalne do makijażu delikatnie rozświetlą skórę, wyrównają jej koloryt, ukryją drobne niedoskonałości, podkreślą oczy i usta. Nie obciążą przy tym skóry, nie będą powodowały zatykania porów i nie stworzą na twarzy efektu maski. Uzyskany przy ich pomocy makijaż utrzyma się w nienagannym stanie przez kilka godzin, a gdy będzie wymagał odświeżenia, zrobisz to dosłownie w kilka minut. Jakich dokładnie kosmetyków potrzebujesz do stworzenia lekkiego, dziennego makijażu? Moje must have to naturalny krem BB, po który sięgam, gdy chcę wykonać makijaż w minutę, do tego mineralny róż do policzków (który czasami nakładam też na powieki) i tusz do rzęs. Ostatnio coraz częściej sięgam też po korektor mineralny pod oczy, a przed wyjściem z domu nakładam na usta delikatny, naturalny błyszczyk. Jeśli na wykonanie makijażu mam trochę więcej czasu lub potrzebuję stworzyć tzw. pełny makijaż, zamiast kremu bb używam naturalny podkład mineralny lub krem Asoa z SPF 30 (zastępuję nim podkład), oczy malują przy pomocy naturalnych cieni mineralnych, a do wykończenia makijażu używam prasowany puder mineralny. W takim wariancie makijażowym róż zastępuję naturalnym rozświetlaczem. I to wszystko. Kilka kosmetyków i pociągnięć pędzlem wystarczą, żeby mieć podkreślający urodę i dodający skórze blasku, naturalny kosmetyki do makijażu – polecane kosmetyki mineralneAnnabelle MineralsRóż mineralny – Lily GlowZobaczLily LoloKorektor mineralnyZobaczNeve CosmeticsSypki podkład mineralny – High CoverageZobaczRóż mineralny Annabelle Minerals Lily Glow rozświetla kości policzkowe, dodaje cerze blasku i pięknie uzupełnia codzienny mineralny Lily Lolo idealnie pokrywa niedoskonałości skóry i pomaga ukryć cienie pod oczami. Ma naturalne właściwości podkład mineralny Neve Cosmetics High Coverage wyrównuje koloryt i zapewnia aksamitne i matowe wykończenie bez efektu maski. Nie zatyka porów i jest bezpieczny dla kremy BB – polecane produktySo BioOrganiczny krem BB 5w1ZobaczResiboKrem BB – Self LoveZobaczLily LoloNaturalny krem BBZobaczJOIKUpiększający krem BB – LightZobaczPuritoCica Clearing BB Cream – Krem BB z wyciągiem z wąkroty azjatyckiej – 23 Natural BeigeZobaczVeoli BotanicaDrop of perfection wygładzająco-kryjący krem BB – odcień FAIR ( N)ZobaczMizonWatermax Moisture BB Cream – Intensywnie nawilżający BB krem (data ważności krem BB 5 w 1 So Bio doskonale stapia się ze skórą i ukrywa drobne niedoskonałości. Może zastąpić podkład do BB Resibo Self Love doskonale nawilża i odżywia skórę, a także łagodzi podrażnienia. Świetnie wyrównuje koloryt skóry i maskuje krem BB Lily Lolo zapewnia lekkie krycie i efekt zdrowej, promiennej cery. Może być używany jako baza pod pielęgnacja twarzy u każdej z nas będzie wyglądała nieco inaczej, jednak warto mieć na uwadze to, by nie pomijać w niej trzech podstawowych kroków pielęgnacyjnych. Łagodne oczyszczanie skóry, przywrócenie jej równowagi przy pomocy toniku i nałożenie na skórę naturalnego kremu sprawią, że nasza skóra będzie wyglądała świeżo, promiennie i pięknie przez cały dzień. Nawet jeśli nie pojawi się na niej nawet odrobina lekkiego ciekawa, jak wygląda Twoja codzienna poranna pielęgnacja twarzy? Czy stosujesz każdy z omówionych w tym wpisie kroków pielęgnacyjnych? Krok 1 – Ustalenie proporcji ciała. Proszę zauważyć, że proporcje ciała w powyższym przykładzie są tylko sugestią, ponieważ nie ma jednego ustalonego sposobu rysowania ciał chibi. Niektóre mogą mieć absolutnie ogromne głowy, tak duże jak ciało, a niektóre mogą być bliższe bardziej standardowym postaciom z anime.
Jak narysować nos? Dzisiaj postanowiłam zrobić następny post z serii "Jak narysować..." a w nim, jak można zobaczyć po tytule, będę rysować początku szkicujemy sobie kółeczko i i mniej więcej zaznaczamy gdzie będzie czubek pogrubiamy dolne kontury nosa, dziurki i boki. (nie znam się na anatomii nosa i nie wiem jak nazwać poszczególne części haha:D)Czas na cieniowanie, najciemniejsze miejsca (czyli dziurki w nosie) wypełniamy ołówkiem najlepiej 8B, a resztę 5B lub 6B. Pamiętamy że boki nosa koło dziurek też trzeba potraktować ciemniej!:)Na koniec dorysowujemy, hyym jakby to nazwać, trzon nosa?, i poprawiamy
Przedstawiamy opis zabiegu razem z peelingiem kawitacyjnym krok po kroku! 1. Pierwszym krokiem manualnego oczyszczania jest dokładny demakijaż za pomocą mleczka lub płynu micelarnego. Następnie kosmetolog oczyści twoją twarz za pomocą żelu myjącego, wmasowując go w skórę okrężnymi ruchami. 2.

Dzisiaj kolejny wpis o tym, jak krok po kroku narysować rysunek portretowy z wykorzystaniem kredek ołówkowych. Jest to mój jeden z nielicznych rysunków ze zdjęcia, dlatego wciąż się uczę, dużo rysuję i staram się doskonalić swój warsztat. Mam nadzieję, że podoba wam się moja praca. Rysunek kredkami ołówkowymi krok po kroku Do wykonania rysunku kredkami ołówkowymi będą nam potrzebne: Papier biały, format A4. Możesz użyć bloku technicznego, rysunkowego lub szkicownika. Najlepsza gramatura do tego typu rysunków to 120 g. Kredki ołówkowe. Ja wykorzystałam zestaw szkolnych kredek ołówkowych, które długo leżały w szufladzie. Dałam im nową szansę. Myślę, że warto przetestować sobie kredki nawet te z niższej półki. Ołówek twardy, miękki. Ołówki mogą być średniej miękkości, bo będą nam potrzebne do zarysowania szkicu. Pamiętaj, aby ołówki były mocno zatemperowane. Przygotuj także gumkę do wymazywania. Na białej kartce papieru lekko szkicuję ogólną postać chłopców ołówkiem HB: Przechodzę do rysunku twarzy. Rysuję linie pomocnicze, ponieważ nie zawsze udaje mi się zachować proporcje oczu, nosa czy ust. Linie ułatwiają mi szkicowanie poszczególnych elementów twarzy i ułożenie ich w takiej pozycji, jakiej chcę (np. chłopiec po lewej stronie ma głowę lekko pochyloną w dół i skierowaną w lewą stronę, dlatego moje linie mają inny kształt, niż drugiego chłopca). Kolejny etap pracy nad twarzą, to zaznaczenie tęczówki i źrenicy oka, brwi oraz cieni pod oczami. W źrenicy oka zaznaczyłam obszar, którego nie będę kolorować – to ma na celu oddawać efekt odbicia światła. Chłopiec będzie lekko się uśmiechał, dlatego od razu zaznaczyłam linie na policzkach, które później będę cieniować. Potem naszkicowałam nos i uszy. Usta i zęby. No i kolejny chłopak do rysowania. To samo, co powyżej: Linie pomocnicze i szkicowanie kształtu oczu, później tęczówki, źrenice. A potem nos, usta i uszy. Po skończonej pracy z ołówkiem ścieram linie albo inne zbędne ślady po ołówku. Rysowanie koszulki. Zaznaczam załamania i przechodzę do szczegółów … OK. Skończyłam pracę z ołówkiem, teraz delikatnie koloruję kredką rysunek. Kredki ołówkowe muszą być także mocno zatemperowane. W przeciwnym wypadku źle będzie nam się pracować nimi. Po pokolorowaniu całego rysunku przeszłam do cieniowania, czyli mocniejszego kolorowania wybranych miejsc tak, aby rysunek nie był “płaski”. Do kolorowania np. oczu nie stosowałam tylko i wyłącznie jednego koloru: brązu, ale także czerni. “Złota kredka” też się przydała 😉 A teraz tło. Postanowiłam je nieco zmienić, niż jest na zdjęciu. Na dole wypełniłam kolorem zielonym, na górze jaśniejszym: żółtym. Do pomalowania tła postanowiłam użyć kawałków po utemperowanej kredce, a potem je roztarłam po kartce. Rysunek skończony. Pozdrawiam, Kasia.

Do tego celu użyj drobnego pociągnięcia ołówkiem lub pędzlem. Aby ukończyć twarz aniołka, należy dodać detale, takie jak skrzydełka, bujne włosy lub koronki. Możesz również dodać delikatne cienie, aby nadać trójwymiarowości obrazowi. Pamiętaj, że rysowanie to proces, który wymaga cierpliwości i praktyki.

Wiele z Was pyta mnie o to jak rozcierać cienie. Dziś chciałabym abyśmy zajęły się sposobami i akcesoriami, które mogą nam w tym pomóc. Niestety nie miałam czasu nagrać całego długiego filmiku, ale mam fragmenty, które jakoś zobrazują to o czym pisze. Nie martwcie się też jeśli coś Wam nie wychodzi. Cała sztuka rozcierania polega na praktyce i poznaniu kształtu swojego oka. Jakie są moje patenty na rozcieranie? Jakie pędzle polecam? Najważniejszy jest początek. Właściwa baza pomaga w blendowaniu, więc jeśli macie z tym problemy, warto na początek wybrać coś na czym będzie nam się dobrze pracowało. Osobiście najlepiej blenduje mi się na bazie Inglota (trwałość kiepska) i Lumene a najgorzej na Art Deco. Ważne by nasz pędzelek nie przyczepiał się do bazy ale ślizgał się po niej a cienie nie przywierały tworząc większe plamy w jednym miejscu, tylko rozkładały się równo. Ważne jest też czyste konto, czyli dobrze wyrównany kolor powieki. Szczególnie, jeśli mamy przebarwienia czy naczynia krwionośne widoczne w obrębie powiek. Jeśli zadbamy o to aby wyrównać kolor skóry, cieniowanie będzie ładniejsze i lepiej widoczne. Czasem w tym celu używam korektora z Maca, Pro Longwear Concealer, który świetnie sprawdza się też jako baza pod cienie. Lubie zaczynać od nałożenia cielistego matu lub satyny nad załamaniem. W ten sposób, cienie będą później rozcierać się lepiej i równo. Może to być cień odrobinę ciemniejszy niż skóra, szczególnie jeśli planujemy ciemniejszy makijaż. Niezależnie od tego jak dokładnie ma wyglądać, dobrze jest to miejsce czymś musnąć. Staram się jednak nie dotykać powieki ruchomej cieniem, który nie będzie się tam znajdował. Wew. kącik i cześć powieki, podkreślam na tym etapie jasnym cieniem, w tym wypadku perłą inglota. W moim przypadku sprawdza się więc schemat: Jasny cień nad załamaniem, Jasny cień w kąciku + trochę na powiece Ciemniejszy cień bazowy na powiece+ nad załamaniem Blendowanie średnim brązem lub jaśniejszym matem Przyciemnianie zew. kącika ciemnym cieniem Blendowanie cieniem bazowym Teraz kolejny dość ważny punkt: nakładanie kluczowego cienia. Kiedyś już pisałam, że bardzo ważny jest kształt jaki przybierze nasza plama koloru. Zwykle makijażyści mówią że to nie ma znaczenia, bo o tak wszystko rozcieramy. Niby tak, jednak jeśli zrobimy coś nie równo, później będziemy musieli napracować się dwa razy bardziej, aby wszystko przybrało upragniony kształt. Jestem wielką fanką nakładania cieni od razu w odpowiednim kształcie, dzięki czemu możemy też lepiej określić kształt oka. To trik bardzo przydatny dla dziewczyn z opadającymi powiekami, które mogą chcieć wyciągać cień bazowy ponad załamanie i na poduszkę powieki, i powinny bardzo skupić się na tym aby plama miała dobry i równy, owalny kształt. Sama robię to układając pędzelek miejsce przy miejscu, tworząc plamkę opartą o półokrągły kształt załamania. Jeśli chcemy pozostać na tym etapie, teraz sięgamy po jaśniejszy cień i pędzlem do rozcierania delikatnie blendujemy oba kolory. Ja nie robię kółeczek, ale przeciągam pędzelkiem z jednego końca na drugi, bardziej skupiając się na zew. kąciku. Tam zawsze kieruję pędzel nieco wyżej, czasem dochodząc aż pod brwi. Kiedy dodatkowo chcemy przyciemnić zewnętrzny kącik i załamanie, dodając ciemny cień teraz jest na to najlepszy moment. Nakładam go przyciskając miejsce przy miejscu w zew. kąciku, tworząc kształt < ale z grubszą dolną krawędzią. Tutaj o wiele lepiej pracuje mi się małym pędzelkiem, którym mogę bez problemu podkreślić też załamanie. Zmieniam pędzel na większy i blenduję jak wcześniej. na tym etapie najczęściej poprzestaje i to koniec mojego rozcierania. Pędzle są dość ważne, szczególnie na początku. Często wykonuje cały makijaż jednym pędzelkiem za 3zł, ale jeśli macie problemy z rozcieraniem polecam Wam wybranie czegoś stworzonego specjalnie z myślą o blendowaniu. Zauważyłam, że dziewczyny wybierają często za twarde pędzle, które mogą ściągać cienie, szczególnie matowe. Pędzelek do rozcierania powinien być miękki i puchaty (jak bardzo, zależy od wielkości Waszego oka). Moimi ulubieńcami są Sigma E45 (1 od lewej) i E25 (trzecia od lewej). Jeśli chcecie poszukać czegoś innego, popatrzcie tu: Pędzle do makijażu oka. Kiedy znajdziemy swojego puchacza do rozcierania blendowanie będzie porostu szło nam o wiele szybciej. Mam nadzieję że post będzie jak najbardziej przydatny:) Dajcie znać jak jest u Was z rozcieraniem cieni i co stanowi największą trudność:) Buziaki Alina

Jak narysować ręce ołówkiem w szkole rysunku Artakademia. Anatomia rąk podczas rysowania Krok 1 Zobacz, jak silne ścięgna przyczepiają się do łuku dłoni i jak z tyłu są zgrupowane, aby wyprostować palce. Praca tych ścięgien jest niesamowita. Mogą kontrolować wszystkie palce w tym samym czasie, a także mogą kontrolować

Krok 1. Ten pierwszy krok rozpocznij od wyznaczenia wytycznych i kształtu, aby stworzyć dobrą ramę dla ciała Jimmy’ego Neutrona. Zacznij od średniej wielkości koła o kształcie dwóch policzków. Następnie narysuj kontury twarzy i linię uśmiechu. Od głowy narysuj linię dla szyi, a następnie kształt tułowia. Można dodać wytyczne dotyczące nóg i rąk oraz kształtu rąk i nóg. Krok 2. Teraz musisz nadać Jimmy’emu kształt zbyt dużej głowy. Zacznij rysować kształt czoła i podbródka. Automatycznie formuje pianę. Dwa kółka dla oka nadadzą kształt nosowi, a następnie linia poprowadzona przez usta, po czym zakończ twarz, rysując podbródek. Wyprostuj szyję, wyciągnij ramiona i lewą rękę. Doprecyzuj koszulę, dodając rękawy, a następnie narysuj kształt nogi. Krok 3. Zaczynasz właśnie wielki kawał włosów, które sprawiają, że Jimmy, Jimmy. Następnie narysuj brwi, a potem źrenice za oczami. Uszy znajdują się obok pięści prawej ręki. Zdejmij trenerów i wykończ prawą stopę. Upewnij się, że wszystkie linie narysowane na tym etapie są wypełnione. Krok 4. Wykończ jego włosy, gdy patrzy na lody. Następnie narysuj symbol na koszuli, a potem doprecyzuj spodnie i koszulę oraz lewy but. Teraz możesz wymazać wszystkie wytyczne i kształty narysowane w kroku pierwszym. Krok 5. Tak powinna wyglądać postać z Nickelodeon po zakończeniu pracy. Wystarczy go tylko pokolorować i dodać do swojej kolekcji. Na tym zakończymy ten tutorial, jak narysować Jimmy’ego Neutrona, krok po kroku.
W tym filmie dowiesz się, jak prawidłowo nakładać cień do powiek, korzystając z instrukcji krok po kroku dla każdego kroku. Ponadto zostaną szczegółowo ujawnione główne techniki makijażu oczu – akcentowanie, cieniowanie, umieszczanie pasemek. Dowiesz się, jak wybrać odpowiednią opcję w zależności od cech budowy Twojej twarzy.
Rysowanie twarzy osoby jest długie, trudne i bardzożmudne zajęcie. Szczególnie trudno jest wyrazić smutną minę, ponieważ smutek musi dotyczyć nie tylko warg, ale także oczu, a nawet twarzy. Jednak warto trochę wysiłku, a wynik cię zachwyci. Zgadłeś, w tym artykule odpowiemy na pytanie, jak rysować smutną twarz ołówkiem będzie wymaganeNajpierw potrzebujesz kartki papieru. Rozmiar obrazu zależy od rozmiaru arkusza. Im większy arkusz, tym większa powierzchnia i wszystkie jego części: oczy, nos, drugie, potrzebujesz dobrze naostrzonego ołówka. Lepiej jest użyć kilku ołówków o różnej twardości i miękkości, aby smutna twarz była bardziej wyrazista i nie składała się z linii o tej samej grubości i definicji. Pamiętaj o ważnej zasadzie: wszystkie linie należy nakładać cienko, bez naciskania ołówka i nie wciskając go w papier. Łatwiej będzie więc usunąć błędy. Po zakończeniu rysowania możesz krążyć jaśniej na trzecie, musisz zabrać gumkę do czyszczenialinie pomocnicze i nieprawidłowości. Z góry wybierz taką gumkę, która nie zepsuje papieru: nie rozerwie go i nie ugniata, a także nie będzie mazać ołówkiem na papierze. Najlepiej jest wycisnąć od owalnej twarzyNajpierw musisz określić, jakie rozmiarypojawi się twarz, a następnie narysować jego owal. Pamiętaj, że twarz może być zaokrąglona, ​​nieco spiczasta, całkowicie owalna - wszystko zależy od twoich pragnień i musisz narysować jedną pionową linię ijedno poziome w środku owalu. Przecięcie tych linii określi środek naszej twarzy. I oni sami pomogą narysować linię warg dla smutnej twarzy i oczuAby dać smutek naszemupomalowana twarz, trzeba odpowiednio narysować oczy i brwi. To właśnie pomoże nam poprawnie odpowiedzieć na pytanie, jak narysować smutną twarz ołówkiem, ponieważ są to części, które przekazują przyciągnąć oba oczy w tym samym czasie. Jeśli całkowicie zwrócisz jedno oko, a potem drugie, mogą się one różnić, a staniesz się zdezorientowany. Aby rozpocząć, narysuj linię pomocy. Z jego pomocą przedstawimy wewnętrzne kąciki oczu (powinny one znajdować się na tej linii). Odległość między oczami powinna być w przybliżeniu równa połowie takiego oka. Kąciki oczu powinny być lekko obniżone, gdy rysujemy smutną że wewnętrzne kąciki oczu nie powinny być w linii z zewnętrzem. Wewnętrzny powinien być nieco niższy. Pomoże nam to dokładniej przekazać cały smutek naszej narysowaniu konturów oczu wykonuj wnętrze tęczówki i źrenic. Aby narysować najbardziej smutną twarz, może dodać krople łez w kącikach jego oczu. Mogą być w jednym oku, aw obu - wszystko zależy od twojego pytania o brwiBrwi są bardzo ważne dla przeniesienia nastroju. Dolne brwi wyrażają smutek, ostro obrazują gniew. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe ich narysowanie, aby emocje różnych części twarzy nie były ze sobą zaczynają rysować od środka. Aby uzyskać smutną twarz, wewnętrzne kąciki brwi wymagają niewielkiego uniesienia. Aby określić wysokość i zgięcie brwi - wyobraź sobie inne oko, które znajduje się powyżej tego, które już do rysunku nosaAby poprawnie określić szerokość nosa,narysuj pomocnicze pionowe linie od wewnętrznych kącików oczu do miejsca, w którym chcesz zakończyć nos. Najmniejsza jego część - mostek nosa - powinien znajdować się na wysokości oczu lub nieco niżej. Ponadto, nos do dna rozszerza się i staje się jak klepsydra. Na końcu schematu narysuj środku nosa na krawędzi musisz narysować ledwozauważalna część, która pokaże, gdzie wystaje. Mówiąc prosto, musisz narysować bardzo "pipochkę". Bez niego nos nie będzie wyglądał naturalnie. Będzie to zależało od lokalizacji tej właśnie "pipochki", niezależnie od tego, czy jesteśmy osobą zubożałą, czy osobą z obniżonym ustaAby być mniej zdezorientowanym, usuńmy wszystkie dodatkowe linie i zacznij rysować usta. Jest również bardzo ważny. W końcu za pomocą linii warg można również określić, co jest rysowane: smutna twarz lub ust jest tą, którą widzimy, gdy usta są zamknięte. Ich rogi mogą znajdować się na tej samej linii pośrodku i mogą być wyższe lub niższe. Ponieważ rysujemy smutną twarz, rogi powinny zostać określić krawędzie warg, będziemylinie pomocnicze z rogów wewnętrznych obu oczu. Okazało się, że rozmiar określa długość warg. Narysuj poziomą linię warg, której krawędzie zostaną opuszczone. Narysuj górną wargę powyżej tej linii, a poniżej dolną że spód powinien być większy niż górny. Dolna warga stanowi około dwóch trzecich całej jamy chcesz trochę uchylićusta, a następnie pozostawić niewielką odległość między wargami, podczas gdy dolna warga będzie musiała zrobić małą pulchną cholewkę. Aby to zrobić, narysuj na środku zaokrągloną zakrzywioną linię. Wymaż linie pomocnicze i twarzyTwarz natury nie może mieć formy gładkiejowalny. Konieczne jest narysowanie linii policzków, kości policzkowych, podbródka, bruzd w skroniach. Wszystko czego potrzebujesz, to Twoja wyobraźnia. Jak sobie życzysz, kiedy twoja ręka się położy, taki owal się wyjaśni. Pamiętaj, że najszersza twarz będzie na poziomie kości do włosówWłosy muszą być wyciągnięte z korzeni. Narysuj je nad naszą owalną czaszką, daj upiększyć włosy. Cienkie linie z ołówkiem bardziej solidnym i linie z ołówkiem o bardziej miękkiej farbie malują strukturę włosów, pasma. Jeśli chcesz narysować warkocz, wówczas tekstura i indywidualne włosy powinny być i objętość twarzyAby twarz była bardziej wyrazista, dajpotrzebuje objętości, musi rysować na nim cienie i światła. Aby zrobić wszystko dobrze, ustal, gdzie spadnie światło i jak będą zachowywać się cienie. Przypuśćmy, że światło pada bezpośrednio, więc ciemniej trochę pod nosem, w kościach policzkowych, puste nad górną wargą, w zagłębieniach górnych tworzenia woluminu może być dowolna: cieniowanie lub upierzenie. Wszystko zależy od tego, co chcesz przekazać. Im ostrzejsze linie, jak cieniowanie, tym ostrzejszy będzie twój rysunek. Piórko dodaje miękkości portretowi. Wymaż dodatkowe linie, błędy, uderzenia. Okrąg jaśniejsze oczy - najważniejszy element, który przekazuje teraz linie uszu. Pamiętaj, że górna część ucha powinna znajdować się na linii górnej powieki, a jej dolna końcówka powinna pokrywać się z czubkiem więc na proste pytaniejak narysować smutną twarz. Aby urozmaicić rysunek, pokazać całą swoją kreatywność, możesz go pokolorować. Najciekawsze w połączeniu z liniami ołówkowymi to akwarele w pastelowych, lekkich, delikatnych że dzisiaj studiowaliśmyaby narysować smutną twarz, zdjęcie w artykule pomoże ci wymyślić coś nowego, zainspiruje Cię nowymi odważnymi decyzjami. Ludzka fantazja jest nieograniczona, więc nawet mały szczegół może być początkiem wspaniałego stworzenia!
Szukając odpowiedzi na pytanie, jak naszkicować twarz krok po kroku, warto także zastanowić się, jak to robić w sposób, który nie szkodzi naszej planecie. Przedstawimy Wam ekologiczne metody i narzędzia, które pomogą wam stworzyć piękne szkice twarzy, jednocześnie dbając o nasz wspólny dom – Ziemię.
Jeżeli zależy ci na ładnym wyglądzie i zdrowej skórze, to każdego dnia powinnaś zadbać o jej oczyszczanie. Ważne są nie tylko kosmetyki, lecz także to, w jaki sposób je stosujemy. Sprawdź, jak oczyścić twarz krok po kroku. 1. Mycie buzi Pierwszym krokiem jest umycie buzi. Zakładamy, że oczyszczasz twarz rano, dlatego demakijaż został tu pominięty. Do mycia twarzy najlepsze będą ciepła woda i łagodny środek oczyszczający. Podczas tego etapu możesz zrobić delikatny masaż twarzy, który pobudzi krążenie krwi i orzeźwi cię na resztę dnia. Twarz osusz papierowym ręcznikiem. 2. Tonizowanie skóry Drugim krokiem jest zaaplikowanie toniku, który wyrówna pH skóry, dostarczy odżywczych składników i przygotuje cerę do dalszej pielęgnacji. Zamiast toniku możesz użyć hydrolatu lub wody termalnej. Najlepszym sposobem aplikacji jest spryskanie twarzy i wklepanie toniku w skórę. Przecieranie buzi płatkiem kosmetycznym może podrażnić i uszkodzić płaszcz hydrolipidowy cery. 3. Wypunktuj pryszcza Jeżeli na twarzy masz niedoskonałości, to zastosuj kosmetyk, który nałożysz punktowo. Taki produkt powinien mieć działanie antybakteryjne, wysuszające i łagodzące. Ten krok możesz pominąć, jeżeli podczas makijażu użyjesz punktowego korektora o takich właściwościach. 4. Krem pod oczy Na cienie i worki pod oczami najlepszym rozwiązaniem będzie krem. Zadbaj o to, żeby miał lekką konsystencję, szybko wchłaniał się w skórę i nie pozostawiał tłustej warstwy. Najlepszym rozwiązaniem będzie taki kosmetyk, który jednocześnie zastąpi bazę pod kosmetyki do makijażu oczu. 5. Krem nawilżający Bardzo ważnym etapem porannej pielęgnacji twarzy jest nałożenie kremu nawilżającego. Kosmetyk nie tylko zadba o skórę, lecz także będzie świetną bazą pod makijaż. Nawilżanie jest bardzo ważne, jeśli chodzi o zachowanie młodego wyglądu twarzy i zdrowej skóry. 6. Krem z filtrem UV Latem bardzo ważne jest stosowanie kremu z filtrem UV. Produkt ochroni przed powstawaniem zmarszczek i przebarwień oraz przed oparzeniami i fotostarzeniem. W wakacje warto zastosować krem o najwyższym faktorze, zimą natomiast wystarczy wartość SPF 30. 7. Zrób makijaż Ostatnim etapem pielęgnacji jest zrobienie makijażu. Zastosuj ulubione kosmetyki i sprawdzone techniki malowania się. Do makijażu warto używać produktów, które mają dodatkowo działanie odżywcze, nawilżające i regenerujące. Łatwiej będzie narysować psa krok po kroku ołówkiem, jeśli zastosujesz się do następujących wskazówek: Proporcje dorosłego psa i szczeniaka są różne. Aby się nie pomylić, nie rysuj z pamięci, lepiej zrobić zdjęcie i skopiować z niego. Głowa. Z profilu głowa jest przedstawiona jako koło z prostokątem. Dla wygody rysowania Obrazek, który jest bohaterem dzisiejszego wpisu, tworzyłam podczas wizyty w rodzinnym domu. Nie zabrałam z Warszawy (gdzie obecnie mieszkam) swoich akcesoriów do rysowania, więc musiałam zadowolić sie tym, co znalazłam w swoim dawnym pokoju. Korzystałam więc z resztek ołówków i jakiejś bardzo starej białej kredki. Zamiast kartki użyłam oderwanej i przyciętej okładki zeszytu. Tak wyglada gotowa praca: „Cold as Gold” Za nami kolejny sezon „Gry o Tron”, dlatego na temat rysunku wybrałam postać z tego serialu. Mam już w kolekcji portrety Tyriona i Daenerys. Zdecydowałam, że każdy portret z cyklu „Gra o Tron”, będzie wykonany innym sposobem, ponieważ postacie sagi G. R. R. Martina także radykalnie różnią się od siebie pod względem charakteru. · racjonalista Tyrion, wykonany ołówkami · marzycielska i silna zarazem Daenerys w akwarelce i kredkach Tym razem zdecydowałam się na portret władczej i zimnej Cersei. Królowa Siedmiu Królestw od początku należała do grona tych postaci „Gry o Tron”, które lubię. Gdybym miała do wyboru ją i honorowego Neda Starka to – ku zdziwieniu wielu – zdecydowanie wybrała bym Cersei. Dlaczego? Lady Lannister nie kieruje się zasadami, które zostały ustalone przez kogoś innego. Ona tworzy własne i to do nich się stosuje. A każdy, kto skrzywdzi jej dzieci (zadrapanie także jest krzywdą) – ginie. Kto jest waszą ulubioną postacią (i dlaczego Tyrion 🙂 ) z „Gry…”? U mnie następny w kolejce do portretu jest prawdopodobnie Khal Drogo. Jaką proponujecie dla niego technikę? Technika: biała kredka i ołówki na kolorowym podkładzie Rysowanie na barwionym papierze jest znakomitym rozwiązaniem dla osób, które czują się niepewnie w cieniowaniu jasnej skóry twarzy. Kartka sama w sobie tworzy już pewien odcień a miejsca, które wymagają rozjaśnienia łatwo wychwycić. Praca nad rysunkiem wykonanym na kolorowej kartce jest znacznie szybsza od wykonywania rysunku na białej, ponieważ papier posiada pośredni odcień, który jest podobny do tonu włosów i skóry. Papier miejscami prześwituje spod warstw ołówków i kredek, więc jego odcień ma znaczący wpływ na klimat rysunku. Ciepłe odcienie wywołują na ogół miłe skojarzenia. Ja wybrałam dziś chłodny, jasny brąz, ponieważ tytuł mojego rysunku to „Cold as Gold” – „Zimna jak złoto”, jednak można śmiało eksperymentować i spróbować stworzyć ciekawą pracę opartą na kontrastowym wyborze kolorów. Można wybierać z szerokiej gamy odcieni papieru. Interesująco wyglądają prace stworzone np. na czarnej kartce. Wymaga to jednak posiadania nieco innych umiejętności niż przy pracy na jasnym podkładzie. Warto podjąć się wykonania tego samego rysunku na różnych odcieniach papieru, by przekonać się jak wpływa on na ostateczny odbiór pracy. Papier barwiony można wykorzystać na różne sposoby. Może on stanowić tło, które spaja kompozycję i równomiernie prześwitywać spod luźnych kresek lub stanowić jeden z odcieni samego rysunku. Ponieważ moja praca jest bardzo szczegółowa, zdecydowałam się na drugi sposób. Kilka uniwersalnych rad · Papier, którego używam jest pod wieloma względami idealny, jednakże ma tą wadę, że fatalnie wygląda na nim rozmazany ołówek. Z tego względu warto podkładać sobie coś pod dłoń, którą rysujemy i uniknąć brzydkich plam. · W związku z powyższym warto także często myć ręce w trakcie rysowania. · Przed zastosowaniem nowych efektów dobrze jest przetestować je najpierw na osobnym kawałku papieru. Oczywiście powinien to być ten sam rodzaj papieru, na którym będziecie rysować. · Bez względu na to, jak dobrej kredki używacie, uzyskany odcień bieli może różnić się od tego, jaki ma biała kartka. Warto to uwzględnić podczas cieniowania. · Przebijające spod kredki czy ołówka czyste fragmenty kartki, które zgadzają się odcieniem z odpowiadającym im fragmentem zdjęcia nie wymagają pokrycia. Stanowią one odcień pośredni i są elementem pracy. · Przy grubym papierze szczególnie ważne jest dobre zaostrzenie ołówków, ponieważ tylko ostry szpic jest w stanie wypełnić drobne (mikroskopijne niemalże) wgłębienia, jakie tworzą się w kartce. · Podczas rysowania niewielkiej twarzy (czyli mniejszej niż w portrecie) warto korzystać ze zdjęcia, które nie jest maksymalnie przybliżone. Powiększona fotografia sprawia, że proporcje się gubią. · Grubsza kartka jest odporna na zagniecenia, jednak dużo gorzej znosi wielokrotne poprawki. Po 20stym przejechaniu gumką i ołówkiem może zacząć się lekko rozwarstwiać a na takie miejsca trudno potem nałożyć równomiernie ołówek. Dobrym pomysłem na rozwiązanie tego problemu jest używanie ołówka 2H do szkicu i wykonywanie nim jak najdelikatniejszych ruchów. Krok po kroku Czas Jeden wieczór i kilka chwil następnego dnia rano (poniewaz było lepsze światło). Jak widać to dośc szybka technika. Materiały – Ja użyłam tradycyjnie kompletu ołówków KOH-I-NOOR, przy czym słowo „komplet” niedokładnie odzwierciedla stan mojego wyposażania. Jak wspomniałam wcześniej, pracowałam w domu rodziców, gdzie nie miałam do dyspozycji wszystkich twardości ołówków. Pracowałam (prawdopodobnie) 8B, 7B, 3B i 2H. – Zamiast kartki użyłam okładki zeszytu w kolorze jasno-brązowym. Leniwemu Elfikowi jak zwykle nie chciało się ruszyć do sklepu. Okładka jest bardzo sztywna ale wystarczająco gładka, by uzyskać szczegółowy rysunek. Sprawdziłam na drugim kawałku jak radzi sobie z przyjmowaniem ołówków. Poradziła sobie bardzo dobrze. Musiałam ją jednak nieco przyciąć, ponieważ była wystrzępiona na brzegach i miejscami pogięta. Teraz format jest zbliżony do a4 jednak ma nieco zburzone proporcje. – Oprócz tego użyłam białej kredki, którą znalazłam w domu. Niestety nazwa producenta mi się zatarła. Wiem jednak, że była to kredka akwarelowa. Przydała się nie tylko do rozświetlenia jasnych miejsc na rysunku. Znakomicie odgrywała też rolę blendera. – Bardzo pomocne okazało się trzymanie w pobliżu drugiego kawałka okładki, na którym mogłam testować różne efekty. To było dość istotne, ponieważ nieczęsto mam okazję pracować na kolorowym podkładzie. Kawałek ten służył także jako podkładka pod prawą dłoń. Dzięki nie mu nie rozmazywałam tego, co już zdążyłam narysować. – Choć ostatnio szaleję za gumką chlebową, tym razem używałam starej, poczciwej Factis. Dla pewności sprawdziłam na kawałku okładki, czy po potarciu nią o kartkę kolor nie blednie. Na szczęście nic takiego się nie stało, więc mogłam spokojnie poprawiać błędy. Żałuję, że nie miałam przy sobie także precyzyjnej gumki w ołówku. – Opcjonalnie: bladożółta kredka. Ja użyłam maleństwa nieznanej firmy, które znalazłam w szufladzie. Użycie dodatkowego koloru nie jest niezbędne. Ja dodałam nim na samym końcu tylko kilka kreseczek, by rysunek bardziej nawiązywał do złota. Różnica jest naprawdę bardzo subtelna i prawie niezauważalna. – Przy okazji tego projektu „odkryłam” także niezły patent – zwinięty kłębek materiału świetnie nadaje się do strzepywania okruszków gumki z kartki. To zdecydowanie lepsze niż strzepywanie ich dłonią a także alternatywa dla suchego pędzla (który nadaje sie do tego chyba najlepiej). Na zdjęciu materiał, którego używałam to ten niebieski woreczek. Wybór zdjęcia Zdjęcie wybrałam ze względu na dużą rozdzielczość. Po pobraniu go na dysk obrobiłam je jeszcze w programie graficznym, by miało lepszy kontrast. Bardzo lubię hiper-realistyczne rysunki, jednak tym razem – ze względu na rozmiar postaci na kartce – zdecydowałam, że nieco uproszczę wszystko. Zdecydowałam, że nie będę trzymała się zdjęcia w 100%. Pozbyłam się małego fragmentu stołu (u dołu po prawej), który nie pasował mi do kompozycji i rozpraszał i postanowiłam narysować postaci nieco jaśniejsze brwi, ponieważ te obecne zupełnie nie pasują według mnie do złotych włosów. Szkic Na temat szkicu napisałam już osobne notki i niewątpliwie napiszę jeszcze więcej, bo to ważny element rysunku. Póki co polecam starsze wpisy: · · · W przypadku tego obrazka największy problem stanowiła twarz, która na kartce jest niewielka. Ale o tym zaraz. Zazwyczaj zaczynam szkic od ogólnego rozplanowania, co gdzie jest (tak jak opisałam w zalinkowanej wyżej notce o Gollumie) i dopiero później zajmuję się szczegółami. Każdy narysowany już element stanowi wyznacznik, gdzie powinny znaleźć się kolejne elementy. Przykładowo, umiejscowienie oczu podpowiadało mi, jak długie powinny być usta. Także zmarszczki stanowią doskonałe podpowiedzi! Dlatego nie warto ich ignorować. Bardzo przydatne okazuje się wyznaczenie sobie granic, w których powinien znaleźć się dany element twarzy. W przypadku tych niefortunnych ust (dlaczego niefortunnych o tym zaraz) zaznaczyłam sobie linie, które przypominały, że usta nie powinny być zbyt blisko prawego policzka i zbyt daleko brody. Nad detalami twarzy pracowałam dobrze zaostrzonym ołówkiem. Nie korzystałam z linii pomocniczych (może powinnam była?), bo nie było ich już gdzie upchnąć na tak małej powierzchni. Nadzwyczajny problem miałam z ustami, ponieważ na zdjęciu są wykrzywione w dość dziwnym grymasie. Coś mi się wydaje, że botox był w użyciu… -> „czy lena headey miała botox?” Cóż, specjaliści od plotek twierdzą, że jednak był. Na pocieszenie dla tych, którzy w tym miejscu zwątpili dodam, że samą twarz szkicowałam chyba ze trzy razy. Usta jednak za wysoko… Troszkę lepiej… Bywa, że na etapie szkicu podobieństwo nie jest do końca widoczne i dopiero po wycieniowaniu twarzy można rozpoznać kto jest na rysunku. Mimo to, warto odłożyć kartkę na jakiś czas (powiedzmy godzinę), by po powrocie spojrzeć na rysunek świeżym okiem. Na obrazku, nad którym właśnie pracujemy, twarz jest stosunkowo mała, więc podobieństwo jest jeszcze trudniejsze do odwzorowania. Dlatego też należy zwrócić szczególną uwagę na proporcje twarzy. Zazwyczaj na rysunkach, gdzie postacie mają dość małe twarze, podobieństwo się zatraca. Różnica jednego milimetra na kartce oznacza, że proporcje postaci mogą w (rzeczywistym rozmiarze) zniekształcić się o kilka cm! Biała kredka Upewniłam się na osobnej kartce, że na obszarze pokrytym białą kredką można bez problemu rysować ołówkiem. Cieniowanie rozpoczęłam od nałożenia białej kredki na najjaśniejsze miejsca. Po to, by mieć świadomość jaki maksymalny odcień bieli jestem w stanie uzyskać. Okładka, na której tworzyłam okazała się bardzo poddana na przyjęcie kredki. Oprócz błysków na pięknym naszyjniku (jego zostawiam na później) najjaśniejsze były: policzek, czoło, plama światła na ramieniu, rozbłyski we włosach, najbliższa okolica ust i ucho. Zwróćcie uwagę na to, że nie wymieniłam białek oczu. Znajdują się one w cieniu i nie są tak jasne, jak się Wam być może wydaje. Na razie pominęłam błyski światła w oko. Nimi zajmę się gdy będę pracować nad szczegółami. Szczególnie uważnie cieniowałam obszary, na których były już kreski wykonane ołówkiem (szkic), ponieważ biała kredka łatwo rozmazuje grafit tworząc brzydkie plamy. Kredki z jednego kompletu, w przeciwieństwie do ołówków, produkowane są w jednym rodzaju twardości. Dlatego też intensywność białych plam regulowałam za pomocą nacisku i warstw. Nie jest to ostateczny rozkład białych plam na rysunku. Po wycieniowaniu ołówkami będę jeszcze uzupełniać szczegóły kredką. Miękkie ołówki Cieniowanie ołówkami zaczęłam od wypełnienia najciemniejszych miejsc, by mieć pełny obraz gamy odcieni, które mam do dyspozycji. Ołówki zachowywały się na okładce nieco inaczej niż na zwykłej kartce jednak nie na tyle by sprawiało to problem. Szczegóły Szczegóły twarzy cieniowałam pośrednimi ołówkami. Używałam głównie 2H i 3B, ponieważ na tym papierze różnica pomiędzy podobnymi twardościami rdzeni nie była widoczna. Pierwsze warstwy (te białą kredką i miękkimi ołówkami) nakładałam metodą „od ogółu do szczegółu” tj. nie zajmowałam się każdym fragmentem z osobna tylko starałam się panować nad całością. Po przejściu do szczegółów pracowałam już nad konkretnymi miejscami. Najpierw uzupełniałam dokładnie okolice oczu, potem okolice ust itd. Podczas cieniowania ust zwróciłam uwagę na to, że tuż nad nimi jest jaśniejszy paseczek. Nie mogłam go pominąć, ponieważ decyduje on o podobieństwie i wyrazie twarzy. Narysowałam go delikatnie białą kredką. Nieh Was nie zwiedzie intensywność białej kredki na tym zdjęciu. Z jakiegoś powodu odbija ona światło, co na zdjęciach daje efekt intensywnej bieli. Suknię cieniowałam głównie miękkimi ołówkami (7B, 8B), które – przy zastosowaniu nieznacznego nacisku – dawały lekko chropowatą powierzchnię. Podobnie jak w przypadku , wzorki na ubraniu skopiowałam niezbyt dokładnie. Nawiasem mówiąc, suknia, którą ma na sobie Cersei była w pięknym kolorze wina (zobaczcie ) . Na zdjęciu, z którego korzystałam, niestety tego nie widać. Dlatego też bez żalu wykonałam obrazek ołówkami. Naszyjnik Cersei jest w kształcie lwa. To herb i symbol jej rodu – Lannisterów. Z tego powodu dość ważne było dla mnie odwzorowanie go dokładnie. Najpierw zaznaczyłam sobie kontury cieni… Potem ołówkiem 8B zaznaczyłam najciemniejsze miejsca. Ołówkiem 3B poprawiłam miejsca przejściowe. A białą kredką uzupełniłam rozbłyski światła. Pod koniec rysowanie białą kredką było dość trudne, bo po kilkakrotnym struganiu zrobiła się bardzo krótka. Tło Uprościłam nieco drugi plan, by nie odwracał uwagi od postaci. Tłem zajęłam się na samym końcu. Jest ono dość ciemne, więc do jego wykonania potrzebne były miękkie ołówki. A one jak wiadomo lubią się rozmazywać. Nie chciałam zabrudzić tego, co już narysowałam, stąd odłożenie pracy nad drugim planem na później. Nim przystąpiłam do pracy sprawdziłam jak zachowują się miękkie ołówki rozmazane na okładce. Okazało się, że okładka – choć bardzo gładka – niezbyt ładnie wygląda po rozmazaniu ołówka. Tło musiałam więc cieniować bez rozcierania. Zaczęłam więc od warstw miękkimi ołówkami i stopniowo nakładałam nowe twardszymi. Na koniec Ostatnie szlify na rysunku dopracowywałam już bez spoglądania na zdjęcie. To, co dobrze wygląda na fotografii, niekoniecznie dobrze prezentuje się na rysunku. Ten etap to dobry moment by dodać w kilku miejscach dodatkowe cienie (by zachować równowagę rysunku). Gotową pracę spryskałam lakierem do włosów, by się nie rozmazywała. Gotowe! Mam nadzieję, że technika „rysowanie na nie-białym papierze” spodobała Wam się na tyle, że sami spróbujecie coś w niej stworzyć. To nie tylko ciekawy pomysł na szybki rysunek ale też znakomite ćwiczenie w postrzeganiu odcieni. Powodzenia 🙂 ps. Aktualnie mam duży problem z przeniesieniem rysunków do komputera. Mam wrażenie, że skanery „zjadają” odcienie pośrednie. Aparaty zaś też nie zawsze radzą sobie z odpowiednim odwzorowaniem rysunku. W wypadku tej pracy robiłam zdjęcia aparatami w komórkach i zwykłą cyfrówką. Okazało się, że biała kredka z jakiegoś powodu odbija światło i wygląda na zdjęciu jaśniej niż w rzeczywistości. Czy potraficie polecić mi jakiś dobry, niedrogi sprzęt? Gdy wrócę z wakacji (pozdrawiam z Tatr Wysokich po słowackiej stronie!) postaram się zeskanowac najnowsze prace w punkcie ksero i do trafią już w lepszej formie.
A więc: Pierwszym krokiem jest podzielenie kartki papieru na cztery części ołówkiem. Na górze szkicu, aby umieścić sanki. Ułóż to łatwo, musisz narysować płaski pasek - będzie to podwozie, następnie pociągnij siedzenie i oparcie, a także miejsce na nogi. Następnie możesz narysować Świętego Mikołaja.
Czyli ćwiczymy odrobinę ruchy naszej rączki :) Witam Was moi kochani ! Może niektórych z Was zdziwi temat dnia dzisiejszego, niektórym może wydać się i banalny, ale wiele osób już zadawało mi to pytanie : " jak cieniować ołówkiem ?". Szczerze powiedziawszy długo zastanawiałam się nad tą kwestią, ponieważ jest to dla mnie sprawa bardzo spontaniczna, nad którą nigdy się nie skupiałam w całej swojej twórczości, jako że działa na tej samej zasadzie co mruganie powiek lub oddychanie. Po prostu jest to coś co wychodzi ze mnie bez żadnej analizy i z pewnością jest to coś indywidualnego dla każdego z Was. Ale w końcu doszłam, może nie tyle wniosku co pomysłu, jak bardziej przybliżyć Wam technicznie ten problem i pomóc w działaniach. Wymyśliłam bowiem trzy ćwiczenia, z którymi na pewno sobie poradzicie bez problemów. Zanim zacznę chciałabym tyko wspomnieć o pewnej podstawie, która jest nieodłączną częścią cieniowania. Wszystko bowiem bazuje na docisku ręki, a co za tym idzie ołówka do papieru. Na pewno Ci z Was, którzy są bardziej zaawansowani zdają sobie sprawę, że im bardziej dociskamy ołówek, tym mocniejsze ślady zostawia. Jeżeli złagodzimy nacisk, ślady ołówka będą słabsze. Na tym wszystko polega. Naturalnie dzisiejszy post nie wszystkim z Was się przyda, ale może odkryjecie w nim coś nowego dla siebie, czego nie dostrzegaliście wcześniej ? A jeżeli nawet nie, zawsze możecie poćwiczyć dla samej zabawy ;) Zaczynamy od podstaw. Chwytamy za ołówek, najlepiej aby był to ołówek z miękkim grafitem, czyli jakiś z rodziny B - ja użyłam 5B. Bierzemy kartkę , byle jaką - może być nawet taka do drukowania - to nie ma znaczenia i rozpoczynamy rysowanie. Stawiamy kreski, ruszając ręką w górę i w dół, przesuwając powoli rękę w kierunku od siebie lub do siebie. Zaczynamy od silnego nacisku, który w miarę poruszania się ręki powinien być coraz słabszy. Zobaczycie jak nasze ślady ołówka z bardzo intensywnych jaśnieją i stają się delikatne, ledwie zauważalne. Kolejne ćwiczenie jest bardzo podobne. Wykonujemy je tylko odwrotnie. Zaczynamy od bardzo delikatnych muśnięć po papierze a w miarę poruszania się naszej ręki zwiększamy nacisk aż dobrniemy do silnego odcienia czerni. Starajcie się aby przejścia między tonacjami były delikatne i płynne - to bardzo ważne. Ostatnie ćwiczenie jest połączeniem dwóch poprzednich. Wykonujemy te same ruchy w ten sam sposób i cieniujemy na przemian, od najjaśniejszych tonacji do najciemniejszych i od najciemniejszych do najjaśniejszych. Głównie chodzi tu o to by przyzwyczaić i wyćwiczyć rękę pod względem zwiększania i zmniejszania docisku i aby mieć nad tym pełną kontrolę. Aby to działało automatycznie i naturalnie jak oddychanie czy chodzenie. Oczywiście to jeszcze nie wszystko. To co zostaje wam na papierze to pierwsza warstwa ołówka. Do tego musimy wdrożyć technikę nakładania ołówka " na krzyż", o której jakiś czas temu wspominałam. Na warstwę pierwszą nakładacie kolejne w różnych kierunkach tak by się ze sobą krzyżowały. Naturalnie kolejne warstwy także tonujecie zachowując zgodność z intensywnością tonacji w warstwie pierwszej. Dzięki temu zakrywamy ewentualne luki między kreskami jakie zostawia ołówek. UWAGA !!! Podczas wykonywania tych wszystkich ćwiczeń starajcie się nie odrywać ręki / ołówka od papieru. To na razie tyle. Może było krótko, a może nie...coś w każdym bądź razie wykombinowałam dla potrzebujących :)
\n jak cieniować twarz ołówkiem krok po kroku
Przygotuj kartkę, ołówek oraz gumkę, by móc rozpocząć pracę. Każdy wie, że pies ma cztery łapy, pysk i ogon. Rysowanie psa krok po kroku należy jednak rozpocząć od głowy. Najłatwiej stworzyć ją z średniej wielkości koła. Środek koła można przedzielić krzyżykiem , tworząc linie pomocnicze.
Cieniowanie ołówkiem – wskazówki dla początkujących Cieniowanie ołówkiem – wskazówki dla początkującychSzkicowanie ołówkiem wymaga praktyki, wielu godzin spędzonych sam na sam z arkuszem papieru i zatemperowanym ołówkiem. Jest to jedna z trudniejszych technik, która pozwala na uzyskanie realistycznych postaci, przedmiotów czy zwierząt. To dzięki niej możemy niemalże dokładnie odwzorować zdjęcie czy jednak wiedzieć, na co należy zwrócić uwagę podczas jest odpowiednie przygotowanie przyborów, które będą nam niezbędne do wykonania cieniowania. Pierwszym z nich jest odpowiedni ołówek. Każdy artysta ma swoje ulubione przybory, których zawsze używa. Ołówki generalnie mogą być miękkie lub twarde, są one także różnych marek i producentów. Najważniejsze jest to, które z nich będą dla Ciebie Ty musisz czuć, że wybrałeś odpowiedni ołówek. Staraj się przyzwyczaić do jednej marki, wówczas opanujesz technikę cieniowania do perfekcji, ponieważ każdy ołówek inaczej zachowuje się podczas pracy. Dlatego też często ich zmiana nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Do ostrzenia ołówków będzie również potrzebna temperówka. Tutaj nie ma znaczenia, jakiej jest ona firmy – wystarczy nawet taka zwykła. Do tego wszystkiego jeszcze potrzebujemy bloku papieru, na którym będziemy wykonywać rysunek i cieniowanie, a także gumka do przypadku gumki nie należy kupować najtańszej. Ta bowiem z reguły nie ściera ołówka, a go rozmazuje, co nie jest nam wcale potrzebne. Możesz także kupić droższą, ale pewniejsza gumkę chlebową. Charakteryzuje się ona tym, że można ją formować w dowolne kształty, dzięki czemu bez problemu uda nam się zmazać pojedyncze, cienkie linie na cieniowania najlepiej jest używać ołówek o miękkim graficie. Jeśli chcemy wykonać cieniowanie drobnych, niewielkich elementów, należy go dobrze zastrugać, ale nie tak cienko, jak igła. Do cieniowania tła najlepiej jest używać ołówka o twardym graficie, ale niezbyt dobrze zatemperowanego, cieniować techniką kresek i elips?Krawędź: Nigdy nie należy rozpoczynać cieniowania danego obszaru od środka. Zawsze należy najpierw zaznaczyć krawędź i od niej rozpocząć cieniowanie całego Cieniując ołówkiem nie należy używać dużo siły. Najważniejsze jest to, aby po każdym ruchu ręki grafit ołówka pozostawiał ślad. Jeśli zrobisz to zbyt mocno, wówczas kartka odkształci się, a sam szkic nie będzie wyglądał zbyt Cieniowanie ołówkiem polega na stawianiu kresek jedna przy drugiej, nierzadko również nachodzących na siebie. Błędem jest, jeśli pozostawimy pomiędzy nimi wolną przestrzeń. Kreski w pierwszej warstwie cieniowania powinny być dłuższe, a w każdej kolejnej krótsze. Na końcu można również pociągnąć jeszcze raz dłuższe kreski, aby wyrównać szkic i go wygładzić. Nie należy kresek krzyżować ze sobą. Powinny być one równoległe względem siebie. Kreski także nie powinny się stykać ze sobą końcami, powinny one nachodzić na Zamiast kresek, można prowadzić ołówek w taki sposób, aby w miejscu cieniowania powstawały niewielkich rozmiarów elipsy. Wówczas należy je nakładać na siebie, a ołówek prowadzić ruchem W zależności od tego, jak mocne cieniowanie chcemy uzyskać, tyle powinniśmy nanieść warstw. Nie ma jasno określonej ich liczby, która byłaby standardowa dla każdego obrazu. Najważniejsze jest zatem to, aby uzyskać odpowiedni kolor cieniowania, jak również odpowiednią gładkość. Z reguły jest to co najmniej 4 lub nawet 5 ołówka: Cieniować należy, trzymając ołówek w pozycji lekko pochylonej. Nie należy go trzymać w pionie, bowiem wówczas nie uzyskamy pożądanego uważa, że najprostszą metodą cieniowania jest rozmazywanie palcem. Jednakże to nie jest poprawna technika, jest to po prostu pójście na łatwiznę. Nie można bowiem w taki sposób uzyskać pożądanego efektu. Radzimy się tego wystrzegać i od razu uczyć się poprawnych technik, aby to one weszły nam w krew, a nie rozmazywanie palcem. Do cieniowania możemy użyć chusteczki, jednakże tylko wówczas, kiedy chcemy wyrównać delikatne techniką cieniowania jest kreskowanie krzyżowe. Aby je wykonać, musimy użyć ołówka miękkiego, ponieważ przy użyciu ołówka twardego nie uzyskamy tonów pośrednich. Określony obszar do cieniowania pokrywamy gęsto liniami krzyżującymi się, aż do momentu, kiedy cały obszar będzie pokryty wypracować własną technikę cieniowania, należy przede wszystkim spędzić wiele godzin na próbach i ćwiczeniach. Tylko praktyka może sprawić, że staniemy się w tej dziedzinie prawdziwymi mistrzami. Trzymanie ołówka: Cieniować należy, trzymając ołówek w pozycji lekko pochylonej. Nie należy go trzymać w pionie, bowiem wówczas nie uzyskamy pożądanego efektu. Wielu uważa, że najprostszą metodą cieniowania jest rozmazywanie palcem. Jednakże to nie jest poprawna technika, jest to po prostu pójście na łatwiznę. Dzisiejszy wpis będzie dotyczył z pozoru bardzo prostej czynności jaką jest prawidłowe oczyszczanie twarzy. Piszę z pozoru, gdyż ta prosta czynność jak się okazuje niestety nie zawsze jest wykonywana prawidłowo i wzbudza wiele kontrowersji, prawdą jest, że oczyszczanie twarzy ma bezpośredni wpływ na kondycję i stan naszej twarzy oraz skuteczność kolejnego etapu jakim jest nawilżanie. Nie rzadko słyszę, że stosujecie naprawdę drogie kosmetyki, które nie przynoszą obiecanych efektów. Wówczas pytam się jak wygląda proces oczyszczania i przygotowania skóry do aplikacji kremu, serum, maski. I co się okazuje? Na ogół stosowany jest jeden preparat i na dodatek niekoniecznie właściwy… Stąd naturalna potrzeba, aby powstał ten wpis. Zacznę może od podstawy, czyli od warstwy rogowej naskórka, która stanowi najbardziej zewnętrzną warstwę skóry. Jest ona pokryta płaszczem hydrolipidowym, w skład którego wchodzi łój wytwarzany przez gruczoły łojowe oraz pot, produkowany przez gruczoły potowe nadający tej mieszanie wydzielin kwaśne pH. Płaszcz hydrolipidowy uniemożliwia utratę płynów ustrojowych i zapobiega wnikaniu do organizmu substancji obcych – mikroorganizmów: grzybów, wirusów i bakterii, a jego głównym zadaniem jest utrzymywać właściwe pH skóry. Piszę o tym, gdyż w dużej mierze właśnie od pH zależy kondycja naszej skóry. Odczyn skóry jest lekko kwaśny, wartości pH wahają się pomiędzy 4 a 6, podczas gdy wewnątrz ludzkiego organizmu pH jest zbliżone do obojętnego. Pomiędzy warstwą rogową naskórka a skórą właściwą pojawia się więc różnica nawet o 2-3 jednostki. PH twarzy wynosi 4,5-5,5. Odpowiednia pielęgnacja skóry i dbałość o dobór preparatów myjących przyczynia się do utrzymania odpowiedniego pH i zdrowia skóry. I jeszcze jedna ważna kwestia. Jeśli towarzyszy ci nieustanne uczucie ściągnięcia, wysuszenia i odwodnienia skóry, z pewnością masz cerę suchą, która sama nie potrafi wyprodukować odpowiedniej bariery hydrolipidowej. Twoja skóra wymaga nie tylko nawilżania, ale również natłuszczania. Z kolei skóra, która wytwarza zbyt dużo hydrolipidowego płaszcza produkuje zbyt dużą ilość łojotoku, który powoduje mało estetyczne świecenie się. W przypadku cery mieszanej, w zależności od partii skóry występuje różna aktywność gruczołów. Wzrost pH skóry spowodowany nieodpowiednią pielęgnacją może przyczyniać się do usuwania paszcza hydrolipidowego z powierzchni skóry i tym samym nadmiernego złuszczania naskórka. Efektem jest podrażnienie, swędzenie, obrzmienie i odczucie dyskomfortu – szczególnie w przypadku osób ze schorzeniami, trądzikiem czy atopowym zapaleniem skóry. Częstym błędem jest stosowanie do mycia twarzy standardowego mydła w kostce lub w płynie, które mając odczyn silnie zasadowy (pH = 10), zmienia odczyn skóry na silnie zasadowy. Umycie rąk tradycyjnym mydłem powoduje podniesienie pH na skórze dłoni o 3 jednostki, a efekt utrzymuje się przez 90 minut. Regularne stosowanie mydeł i zbyt mocnych preparatów może uszkadzać płaszcz hydrolipidowy i nadmiernie złuszczać naskórek. Jak zatem powinien zatem wyglądać prawidłowy proces oczyszczania skóry? DEMAKIJAŻ > OCZYSZCZANIE WŁAŚCIWE > TONIZOWANIE Skutecznie oczyścić skórę możemy jedynie za pomocą żelu, pianki, emulsji, mleczka . Oczywiście najbardziej skuteczne są żele, najmniej mleczka. Bardzo istotny podczas procesu oczyszczania jest masaż twarzy. Masowanie powoduje, że twarz się rozgrzewa, pory rozszerzają, a kosmetyk z dużo większą skutecznością penetruje komórki naskórka. Dodatkowo stosując żel, w którym znajdują się kwasy rozluźniamy połączenia między korneocytami (martwe komórki, zlokalizowane w warstwie rogowej naskórka), co pozwala skuteczniej usunąć wszelkie zalegające w porach zabrudzenia oraz „otworzyć” skórę na przyjęcie składników aktywnych z kosmetyków pielęgnacyjnych. Ja nakładam żel kolistymi ruchami, masuję przez 30 sekund, zostawiam na minutę, aby preparat rozpoczął penetrację, a następnie spłukuję; Jeśli mamy delikatny makijaż możemy zastosować preparaty podane w punkcie 1 (ważne, aby były łagodne dla wrażliwej skóry oczu oraz śluzówki), bądź zastosować preparaty do demakijażu. Ja zdecydowanie odradzam stosowanie płynów micelarnych, szczególnie tych, które zawierają detergenty (niestety większość na rynku). Płyn micelarny usuwa jedynie makijaż, natomiast nie oczyszcza dogłębnie naszej skóry, więc i tak po jego zastosowaniu musimy zastosować jeden z preparatów z punktu 1. Zastosowanie płynu micelarnego, a następnie żelu naraża naszą skórę na dwukrotny kontakt ze środkami myjącymi, które uszkadzają barierę hydrolipidową skóry. Znacznie lepszym rozwiązaniem jest demakijaż metodą OCM (jedna z najbardziej skutecznych metod mycia twarzy, ponieważ wykonując ją nie tylko w naturalny sposób oczyszczamy twarz, ale także opóźniamy procesy starzenia się skóry), bądź oczyszczanie lipofilowe za pomocą olejków. Olejek idealnie usuwa makijaż i zanieczyszczania z powierzchni skóry, pozostawiając ją wygładzoną dobrze przygotowaną do kolejnego etapu zabiegowego jaki jest głębokie oczyszczanie za pomocą żelu. Zarówno w gabinecie, jaki i prywatnie stosuję Universal Cleansing Oil firmy Dermaquest. Nakładam olejek na suchą skórę dłońmi lub za pomocą wacików. Rozprowadzam preparat na twarz i oczy a następnie wmasowuję. Następnie zmywam olejek wodą za pomocą dłoni lub mokrych wacików. Płyn micelarny jest przeznaczony tylko dla osób, które noszą makijaż. Stosując płyn micelarny nie oczyszczamy porów skóry, a jedynie usuwamy makijaż. Niedokładnie oczyszczone pory powodują, że składniki aktywne nie mogą wniknąć głęboko w skórę. Cera przybiera ziemisty kolor, pojawiają się mało estetyczne niedoskonałości. Częstym błędem jest oczyszczanie twarzy jedynie wieczorem. Podczas snu nasza skóra również pracuje - wytwarza pot, sebum, poci się. Śpimy na pościeli, na której zbiera się kurz, bytują drobnoustroje. Dlatego też rano oczyszczamy twarz tymi samymi preparatami co wieczorem, z pominięciem oczywiście etapu demakijażu; Kolejnym grzechem jest również nieprawidłowa kolejność stosowania kosmetyków: często panie stosują najpierw żel do mycia twarzy, piankę, emulsję bądź mleczko, a na koniec, aby usunąć resztki niedomytego makijażu stosują płyn micelarny. Jeśli zatem musisz stosować płyn micelarny, stosuj go jako pierwszy etap, jeszcze przed zastosowaniem żelu. Płyn micelarny nie tylko uszkadza barierę lipidową naskórka, ale również podnosi pH skóry. Podniesione pH skóry będzie prowadziło do wzmożonego błyszczenia się skóry, ziemistego koloru oraz rozwoju trądziku. Wybieraj zatem te płyny, które zawierają delikatne detergenty lub nie zawierają ich w ogóle. Ja polecam delikatne płyny micelarne firmy Sylveco; Zbyt niskie pH jest również niekorzystne dla skóry twarzy. Do takiej sytuacji możemy doprowadzić stosując do mycia twarzy żele do higieny intymnej. Preparaty te delikatnie myją i pielęgnują intymne okolice ciała i muszą mieć odczyn podobny do naturalnego środowiska pochwy, czyli 3,8-4,2. W związku z faktem, iż pH skóry twarzy oscyluje między 4,5-5,5 stosowanie ich na skórę twarzy będzie zwiększać jej wrażliwość na czynniki zewnętrzne i tym samym może przyczyniać się do nasilenia problemu trądziku i łojotoku (skóra zacznie produkować sebum w nadmiernej ilości w celu wytworzenia warstwy ochronnej); Kolejnym istotnym etapem prawidłowego oczyszczania skóry jest jej tonizowanie. Często toniki są niesłusznie stosowane jako środek czyszczący, bądź usuwający resztki makijażu. Ich rola polega na wyrównywaniu pH skóry. Należy je stosować po zastosowaniu mydeł w kostce lub płynów micelarnych z detergentami(SLS, SLES), a także w sytuacji kiedy stosowana do mycia twarzy woda ma pH powyżej 7. Ja stosuję żele do dogłębnego oczyszczania twarzy firmy Drmaquest. Żele te nie tylko dokładnie oczyszczają skórę z zanieczyszczeń, ale pozwalają również dobrać właściwy preparat do typu cery i problemów z jakimi mam do czynienia. Optymalne stężenie kwasów zapewnia odpowiednie pH skóry twarzy, co pozwala pominąć etap tonizacji i znacząco polepsza procesy absorbcji składników aktywnych zawartych w kolejnych aplikowanych preparatach; Oczywiście wspomnieć muszę, że do czyszczenia twarzy i jej osuszania stosujemy wyłącznie produkty jednorazowe! Nie stosujemy ściereczek i ręczników wielkokrotnego użytku, gdyż wielkokrotne ich użycie sprawia, ze staja się one siedliskiem zanieczyszczeń, tłuszczu i bakterii. Do wysuszania twarzy idealnie sprawdzają się zwykłe papierowe ręczniki kuchenne; Niezbyt dobrym rozwiązaniem jest stosowanie kosmetyków tzw. trzy w jednym. Niestety nie ma na rynku kosmetyków, które jednocześnie skutecznie usunąć makijaż, głęboko oczyszczą skórę i jednocześnie ją stonizują. Z pewnością są one wygodniejsze w użyciu, nie mniej jednak przy dłuższym zastosowaniu skóra zaczyna przysparzać problemy; Prawidłowo przeprowadzony proces oczyszczania twarzy wymaga od nas czasu, zaangażowania i systematyczności. Dobra wiadomość jest taka, że jak pokazują badania, czynność powtarzana przez 21 dni (niektóre źródła podają nawet 28) staje się nawykiem i staje się działaniem odruchowym, automatycznym! A jeszcze lepsza jest taka, że ten trud się naprawdę opłaca, gdyż skóra bardzo szybko ci go wynagrodzi w postaci gładkiej, rozświetlonej cery! Powodzenia i trzymam za ciebie kciuki! Rozpocznij rysowanie portretu dziewczynki od obrysu owalu. Będzie ona wskazywać przyszły kształt twarzy. Następnie narysuj pionową linię dzielącą twarz na dwie równe części. Jest to oś pionowa. Teraz narysuj wszystkie części twarzy: oczy, nos, usta i uszy.
Zastanawiałam się już od dłuższego czasu czy nie zrobić „krok po kroku” z rysowaniem portretu. O ile w przypadku lepienia z plasteliny miałam ułatwione zadanie, w tejże sytuacji miałam nie lada zagwozdkę, ponieważ a) ja naprawdę nie mam pojęcia jak przedstawić mój sposób rysowania b) moja metodyka pracy polega na łapaniu poszczególnych ołówków, a później odrzucaniu ich c) zwykle wpatruję się w efekt mojej pracy i stwierdzam, że osoba, którą narysowałam, nie jest w ogóle podobna do tej ze zdjęcia. Minęły wieki odkąd narysowałam jakiś portret i wraz z moją przyjaciółką Niną zadecydowałyśmy, że powinnam narysować Pana Sebastiana Stana. Uważam go za niesamowicie utalentowanego, czarującego i skromnego człowieka, i naprawdę ujmuje mnie to jak traktuje swoich wielbicieli. I tak oto rozpoczęła się moja nawet nie miesięczna praca nad jego portretem, bo a) jestem leniwa b) jestem BARDZO leniwa. Chyba naprawdę się starzeję, ponieważ to był najbardziej czasochłonny i wymagający rysunek jaki wykonałam w całym swoim życiu oraz pierwszy, który doprowadził, że nawet godzina rysowania mogła sprawić, iż moja dłoń była w stanie „nie ma mowy, dziewycznnoo”. Jednak nie ma tego, co by na dobre nie wyszło, prawda? Zatem proszę, przedstawiam Wam na tyle dokładną relację z rysowania portretu na jaką jest mnie stać 😉 KROK PIERWSZY: Przygotowałam materiały: ołówki: 3H, B, 2B, 3B, 4B, 5B, 7B, 9B firmy Faber-Castell i LYRA, papier do rysowania: blok akwarelowy artAquarell firmy KOH-I-NOOR, gumka do ścierania, gumka chlebowa, kartka papieru pod rękę, aby nie niszczyć i nie rozcierać dłonią rysunku, wybrane zdjęcie. Rysowanie twarzy rozpoczęłam od nakreślenia nosa, ust i oczu ołówkiem B. KROK DRUGI: Po naszkicowaniu całej twarzy, konturu włosów i szyi zaznaczyłam najbardziej widoczne cienie i zmarszczki, aby ułatwić sobie późniejsze cieniowanie. KROK TRZECI: Cieniowanie twarzy rozpoczęłam od oczu, ponieważ nie ukrywam, ale kocham rysować oczy. Wykorzystałam w tym celu ołówki B, 4B, 2B, 5B, 3B, HB, gumki chlebowej i tej do ścierania. KROK CZWARTY: Kontynuowałam cieniowanie twarzy, idąc stopniowo od okolic oczu, nosa i ust ołówkami HB, B, 2B, 3B i 4B. Warto wspomnieć, iż według Niny w tym kroku Pan Sebastian wygląda jakby wpadł do oczka wodnego i wytarzał się w węglu. Dzięki, Nina – cenię sobie twoje uwagi. KROK PIĄTY: Skończyłam główne cieniowanie twarzy. Przyciemniłam ją w niektórych miejscach ołówkiem 5B i rozjaśniłam gumką chlebową. W celu narysowania zarostu użyłam ołówków 2B, 5B i 7B. Zaczęłam również powoli cieniować szyję ołówkami HB, B, 2B, 3B, 4B i 5B, czasami dodając dodatkowe cienie na twarz. KROK SZÓSTY: Przyciemniłam szyję ołówkiem 9B i rozjaśniłam w niektórych miejscach gumką chlebową. Przystąpiłam również do cieniowania włosów, zaznaczywszy uprzednio orientacyjne linie pasm włosów. W celu cieniowania użyłam ołówków HB, B, 2B, 3, B, 4B, 5B i 7B i ponownie gumki chlebowej. KROK SIÓDMY: Po zakończonym cieniowaniu włosów – przyciemnionymi w niektórych miejscach ołówkiem 9B i rozjaśnionymi gumką chlebową i normalną do ścierania – przystąpiłam do cieniowania ubrania ołówkami HB, 3B, 4B, 5B, 7B, 9B. Po zakończonym cieniowaniu zastosowałam parę poprawek – rozjaśniłam (ponownie) między innymi czoło, policzki, szyję, oczy i ponownie przyciemniłam ołówkiem 9B i HB na przykład prawą stronę twarzy i kąciki oczu. EFEKT KOŃCOWY: Takim oto sposobem mam nadzieję, że przybliżyłam w jakimś stopniu mój sposób rysowania portretu. Sama rysuję od jesieni 2010 roku i wierzcie mi, w ciągu tych sześciu lat moje zdolności plastyczne dzięki ćwiczeniu (czasami regularnemu, czasami nie) naprawdę się uległy znacznej poprawie. Myślę, że jednego dnia może w końcu się przemogę i pokażę Wam swoje pierwsze prace (nie te z czasów przedszkola, ale pierwsze „portrety” ha). Wiecie, że mam wakacje, lecz muszę przyznać, iż w tym roku czekam na jesień (ale szkoła, ugh, szkoła to CZYSTE ZŁO), ponieważ naprawdę, naprawdę muszę trzymać język za zębami od ponad pięciu miesięcy i chcę wreszcie puścić parę z ust. Ostatnimi czasy założyłam również Instagram, zatem jeśli jesteście zainteresowani zdjęciami mojego psa i cavaliera Niny, zapraszam. Oczywiście zamierzam zamieszczać i inne treści, ale tak, spodziewajcie się głownie dużej ilości zdjęć Bernadki i Vivian. Powtórzę to jeszcze raz, jednak mam nadzieję, że mój wpis kogoś zainspiruje to rozpoczęcia przygody z rysowaniem. Przyznaję się, iż tak samo jak pisanie, rysowanie jednocześnie mnie i odpręża, ale i niezwykle wkurza. Jednak nie wyobrażam sobie życia bez niego. I have been wondering for a long time about making “step by step” post with drawing a portrait. Unlike plasticine modelling, in this case I was in trouble, coz a) I have no idea how to show how I draw b) my way of work relies on grabbing some pencils and then throwing them away c) I usually stare at the end result and then I state that the person I have drawn doesn’t look like the one from the photo. It’s been ages since I drew a portrait and me and my friend Nina decided I should draw Mr Sebastian Stan. I consider him as remarkably talented, charming and modest human being, moreover I am enraptured by the way he treats his admirers. And in that way, I started drawing his portrait. The whole process took me more than one month, coz a) I am lazy b) I am VERY lazy. I guess I’m getting older since it was the most time consuming and challenging drawing I’ve ever drawn in my whole life and the first, which led to the point that even one hour of drawing could cause that my hand was like “no way, gurrll”. However, every cloud has a silver lining, right? So I present to You maybe not the most accurate account of my drawing, but still an account 😉 FIRST STEP: I prepared the materials: Faber-Castell and LYRA’s pencils: HB, B, 2B, 3B, 4B, 5B, 7B and 9B, drawing paper: KOH-I-NOOR’s artAquarell paper pad, rubber, putty rubber, sheet of paper – I place it under my hand in order not to ruin the drawing, chosen photo. I started drawing the face with sketching the nose, mouth and eyes with pencil B. SECOND STEP: After sketching the whole face, the hair and neck’s contour I drew the most visible shades and wrinkles – later it helps me shading. THIRD STEP: I began face shading with eyes, because I don’t make bones about it, but I love drawing eyes. I used B, 4B, 2B, 5B, 3B, HB pencils, rubber and putty rubber. FOURTH STEP: I continued face shading going progressively from eyes, nose and mouth’s areas with HB pencil. Later I used B, 2B, 3B i 4B ones to add more shades. I will only say that in Nina’s point of view Mr Sebastian looks here like he fell into the pond and then rolled around in charcoal. Thanks, Nina – I value your remarks. FIFTH STEP: I ended the main face shading. I darkened it with 5B pencil in some places and lightened with putty rubber. In order to draw growth I used 2B, 5B and 7B pencils. I also started slowly shading the neck with HB, B, 2B, 3B, 4B and 5B pencil sometimes adding more shades to face. SIXTH STEP: I darkened the neck with 9B pencil and lightened with putty rubber in some places. I also proceed hair shading, marking before of it rough lines of hair strands. I used HB, B, 2B, 3B, 4B, 5B, 7B pencils for shading and again putty rubber. SEVENTH STEP: After finishing the hair shading – I darkened it with 9B pencil and lightened with putty rubber and rubber in some places – I started shading the clothes with HB, 3B, 4B, 5B, 7B and 9B pencils. Then I made some adjustments – I lightened (again) for example forehead, cheeks, neck and (again) darkened other areas (hair, left side of face, eyes’ corners) with 9B and HB pencils. END RESULT: In that way I hope I managed to show You my method of drawing a portrait. I draw since autumn 2010 and believe me, within that six years I can say my drawing skills got better (but I’m lazy and I don’t draw as much as I should, ugh). I think one day I’m going to show You my first drawings (but not the ones from my kindergarten times, no, my first “portraits” ha). You know I’m on holidays, but I have to confess I can’t wait for this year’s autumn (but school, ugh, school is TERRIBLE), because for real, I have to keep my mouth shut for almost five months and I want to say really exciting news. Lately, I have also created an Instagram account, so if You are interested in photos of my dog and Nina’s cavalier, be my guest. Of course, I’m gonna post other pics too, but You can mostly expect a lot of photos of Bernadka and Vivian. I will say it again, nevertheless, I hope my post will inspire someone to begin their own adventure with drawing. I confess that drawing, like writing, relaxes me like hell, but also narks me like hell. However, I can’t imagine my life without it.
Więc jak można się domyślić, w tym artykule odpowiedzieć na pytanie, jak narysować smutną twarz z ołówkiem w etapach. Co trzeba . Po pierwsze, trzeba kawałek papieru. Z blachy wielkość będzie zależeć od wielkości wzoru. Im większy liść, tym bardziej twarz i wszystkie jego części: oczy, nos, usta.
Jak cieniować ołówkiem?Jedną z umiejętności niezbędnych do tego, aby móc stwierdzić, że umie się rysować, jest posiadanie umiejętności prawidłowego cieniowania. Dzisiaj mamy dla was garść porad, jak nauczyć się cieniować. Zapraszamy do zapoznania się z ołówkiemUmiejętność cieniowania wymaga od nas wprawy – dlatego jeżeli chcesz nauczyć się prawidłowo cieniować ołówkiem, uzbrój się w cierpliwość i dużo ćwicz – najlepiej w każdej wolnej chwili, a efekty przyjdą szybko. Nie zniechęcaj się także drobnymi niepowodzeniami – bo przecież nie od razu Rzym zbudowano, a także – dopiero praktyka czyni jest potrzebne do cieniowania?Do cieniowania potrzebny będzie miękki ołówek, np. B, oraz ołówek średni, np. HB, które możemy w czasie cieniowania dociskać do kartki nieco mocniej. Rysujemy nimi króciutkie kreski i stosujemy ich do cieniowania niewielkich się przydać także twardy ołówek F, którym należy cieniować delikatnie, aby zostawiał na papierze jedynie delikatne kreski. Twardego ołówka używa się z reguły do pierwszego i ostatniego cieniowania i rysuje się nim długie jest posiadanie także gumki do mazania, najlepiej chlebowej, która pozwala tak wymazać ołówek, że na kartce papieru, na której rysujemy, nie pozostają żadne garść video porad, które powinny rozwiać wasze wątpliwości związane z cieniowaniem ołówkiem. Zapraszamy do obejrzenia!Jak cieniować ołówkiem – video poradyPodstawowe zasady prawidłowego cieniowania oraz wprowadzania światłocienia na rysunku przedstawia poniższy chcesz dowiedzieć się, jak cieniować twarz, obejrzyj film znajdujący się cieniowacjak cieniować ołówkiemcieniowanie ołówkiem
  1. Էձе πюտаֆоξуге кըբጦнуζу
  2. Елኗпрαтаκ боχифէ
    1. Уρубիշαβθ ких յежικи
    2. Слዢψቦψուв уլ теշоጪаሸи νሊгኟչоኮо
  3. ሹէճотխцխп δθвсиςιጧэ
  4. Χестижոጰи ኮйиղዳձ клաճеጵεኝиፏ
    1. Եπ амε
    2. Θնизаֆοвα вруга ешэհуктеሉо
dwC5aK.